Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 24

Мендан фақат севинч тилама,

Юрагимдан жой олмиш дард ҳам.

Сени унга ошно қиламан

Ва сен билан кўраман баҳам.

Бу шундайин муқаддас дардки,

Севинчимга сирдош тутинган.

Шаффофлиги илҳом қадарки,

Маъносига умидлар инган.

Бу – ўтли севгидан қўшиқ битиб,

Эзгуликларимни шеърга солмоқ дарди.

Ошиқлигимни-да қўшиб битиб,

Бир умр ошиқ бўлиб қолмоқ дарди.

Бу – олтин тонгларнинг тиниқлигини

Мисра қатларига кўчирмоқ дарди,

Бу – инсон ҳиссининг илиқлигини

Санъат юксагига кўтармоқ дарди.

Вужудини ўртамиш мана шундай дард,

Бусиз қўшиқ яралиши маҳол.

Инсон юрагига кирмоқ бўлсанг гар

Севинчимга қўшиб дардимни-да ол.

Қўшиқ бир овунчоқ эмас шунчаки,

Эмасдир кўнгилнинг эрмаги.

Унинг илиқлиги, нури кунчаки,

Эзгу туйғуларга умр бермаги,

Дилни ошиқликка чорламоғи лозим,

Рангин жилва бўлиб порламоғи лозим.

Қизлар қўшиқ билан чиқар висолга,

Йигит изҳорига қўшиқ бир йўриқ.

Шоир юрагига аланга солган,

Инсон нигоҳида маъюслик кўриб,

Қанотида севинч келтирган – ўша,

Унинг ҳисларини тиниқлаган ҳам.

Гўё оҳанрабо, сеҳрга ўхшаб,

Шайдолар дилини қитиқлаган ҳам.

Балки шундамикан шоир ташвиши,

Қўшиқ битказади ваъда, ахдига:

Ки ҳаёт ишқида ўртанган киши

Кечикмасин дея висол, бахтига.