Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 27

Дейларки, инсоннинг табассумини

Зарралаб йиғармиш ўзида қуёш.

Шод ўтказиб ҳар бир нафас, зумини,

Кулиб ётоғига қўяр эмиш бош,

Инсон лабидаги олтин хандани

Оташ юрагига кўчирар эмиш.

Нур ва бахтиёрлик бўлиб ҳамдами,

Асрий зулматларни ўчирар эмиш.

Инсон қувончининг бўлиб зўр акси

Кўкда одимлайди улкан бир кулгу.

Йўлида нур рақси ва биллур рақси, —

Кокили кулгудан таралган кун бу,

Севиниб қуёшга тушар қарашим:

Менинг ҳам шодлигим уни безади.

Мамнунман, менинг ҳам кулгумни ташиб

У зўр сўқмоқ бўйлаб олам кезади.