Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 39

Ўша қиш эртаси ёдимда ҳамон:

Ажиб тиниқликдан кўз қамашгулик.

Эзгу туйғуларни етаклаб бу он,

Кумуш қорлиқ бўйлаб йўллар ошгулик.

Кимдир тонг саҳарда туриб атайин,

Йўл очиб кетмишдир қорнинг бетида,

Табассум улашиб – тиниқ ва майин

Қизлар боришади излар кетидан…

Шу-шу туни бўйи ёққанида қор,

Эрта турмоқ бўлмиш кўнгилнинг иши.

Хаёлимга келар бу чоғлар ҳар бор

Ўша из қолдирган йўловчи киши.

Бу тун ҳам бедорман, нурли дарчадан

Қорга тикиламан, шу гўзал дамлар

Ягона сўровим шуки барчадан:

Саҳарда уйғотинг мени, одамлар!