Читать книгу АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд) - - Страница 46

Сурхон тупроғида бир ёпон бобо,

Ёпон бобоми ё бир чўпон бобо,

Тепаликлар ошар, ўру қир ошар,

Кўҳна қўрғонларга қоришиб яшар.

Ҳар сопол синиғин пуфлаб, сизлайди,

Неча йиллардир у нени излайди?

Менинг қўнғиротча лафзим англагай,

Термиз десам, дарров таъзим айлагай.

Бу қумлар, қалъалар – тиллардир, дейди,

Сопол синиқлари – диллардир, дейди.

Айтар: бир бўлгандек эзгу ниятлар,

Асли бир бўлгандир маданиятлар.

Оёқ остига ҳам назар қилсинлар:

Бир қум заррасида қанча тилсимлар.

Оламни тенг бўлган, эй соҳиб олам,

Тамаддун олами на ғойиб олам?

Қанча Искандарлар, Кирлар кўмилмиш,

Бунда минг асрлик сирлар кўмилмиш.

Гарчи Бақтрия, гарчи Ёпондир,

Дунё ҳам аслида эски чопондир.

Тарих тегирмони тўхтамас бироқ,

Бобонинг эгни чанг, уст-боши тупроқ.

Ўзи ҳам ер қаърин йиқиб келгандай,

Далварзинтепадан чиқиб келгандай.

Қадим аждодларнинг жисмидай гўё,

Ҳозир Холчаёндан чиқмиш бу бобо.

Тандиркабоб билан уни тўйғиздик,

Оқсоқолга дўппи, чопон кийгиздик.

Қадду қоматию ҳам қисиқ кўзи

Худди Жовлимурод бобонинг ўзи.

Бекорчи гапларга ҳушим йўқ дейди,

Кечиринглар мени, ишим кўп дейди.

Беҳаловат бу жон, тинчимас тана

Дўнгликлар қўйнига шўнғийди яна.

Тепалар қаъридан ахтарар зиё,

Ўзи ҳам бир тирик тепадир гўё.