Читать книгу Բանաստեղծություններ - იაკობ ცურტაველი - Страница 10

Հընցեղ եմ ի քո սիրուդ,

որ տըղեկըն ծիծ չէ կերել.

Մարիկըն վաղուց մեռել,

ու տըղեկն որբուկ մընացել:

Ջուր տուր իմ ծարաւ լերդիս,

քո սիրուդ ի տապն եմ ընկել.

Խօսէ´, որ առնում իխրար,

ես յետի նէֆէսս եմ եկել: