Читать книгу Բանաստեղծություններ - იაკობ ცურტაველი - Страница 2

Քանի դու ինձի էիր,

նայ կանաչ ու ցօղն ի վրայ.

Երբ դու որ յիսնէն ելար,

ձիւն երեկ` եղեմն ի վըրայ.

Թէ այլվ´ի ի յի´ս դառնաս

ու կենաս խելացդ ի վըրայ.

Երթամ, բարկ արե´ւ լինամ,

գամ, կանգնիմ կամարիդ վըրայ:

Լոյս ծագեմ ի քո վըրայ,

որ սաստի´կ ձիւնըն վերայ: