Читать книгу Բանաստեղծություններ - იაკობ ცურტაველი - Страница 12

Ա´յ, գընա´, չի պիտիս դուն ինձ,

լուկ պեզա´ր իմ սիրտս ի քենէ.

Զերայ խոցեցիր դուն զիս,

լուկ վերցաւ սիրտըս ի քենէ.

Թէ գան ու զքեզ ջուր ասեն,

կամ ջըրին ճարակն ի քենէ´, -

Տարեկ մի ծառուած կենամ,

չի խըմե´մ կաթիկ մ´ի քենէ: