Читать книгу Օգուտ Բժշկութեան - იაკობ ცურტაველი - Страница 21

Գիտացի՛ր, որ շրթունքն դուռն է բերնին, եւ ակռան ընկերող է լեզվին. եւ ի զրուցելուն ժամն այն մարդն որ պռկունք չունենայ՝ նա զխօսքն աղէկ չի կարել զրուցել, թէ զրուցէ՝ նա մարդ աղէկ չի կարէ հասկնալ։ Եւ արարիչն Աստուած զինքն ի քնքուշ ի կակուղ մսէ է ստեղծեր այնոր համար, որ մարդն զխօսքն կարենայ խօսիլ, եւ գիճութիւն յօրինեց ի յինքն, որ ի ժիր գէճ կենայ։

Եւ այլ իմացի՛ր, որ լեզուն այլ ի կակուղ եւ ի քնքուշ մսէ է այնոր համար, որ կարենայ շարժիլ եւ խօսիլ։ Եւ լեզուն ակռային ընկեր է, եւ յորժամ կերակուր ուտէ՝ զկերակուրն ի ներքեւ ակռային բերէ. եւ թէ լեզուն չի լինար՝ նա կերակուրն չէր ի շարժիլ ի բերանն։ Եւ լեզվին ներքեւն երկնի կայ որպէս շիրիանի. եւ ի ժիր այս երկնին ծարերն գիճութիւն պալղամին ի բերանն կու ժողվէր. եւ այս երկնուն ծարերուն բժշկապետքն սաքի պաթուլ լուապ ասեն. եւ ստեղծման պատճառն այս Բ երկին այն է, որ Բ պատճառ կայ. եւ Ա այն է, որ ի ժիր լեզուն գէճ կենայ, եւ թէ չոր լինի լեզուն՝ դժարութեամբ խօսի. եւ Բ այն է, որ մարդն զչոր կերակուրն եւ զչոր հացն եւ զոր ինչ որ ծամէ չոր՝ նա այնէ եւ հեշտութեամբ կլնու. եւ թէ չոր լինի՝ նա դժարութեամբ կլնու։ Եւ փառք Աստուծոյ եւ անմահին. ամէն։