Читать книгу Przybądź Duchu Święty! - Ks. Dolindo Ruotolo - Страница 6

Bierzmowanie lub Dojrzałość Chrześcijańska to Sakrament Nowego Prawa, dzięki któremu, poprzez namaszczenie olejem oraz nałożenie dłoni biskupa, osoba ochrzczona zostaje umocniona w łasce i staje się żołnierzem Jezusa Chrystusa.

Bierzmowanie wzięło swą nazwę9 od materii, która jest używana do jego udzielania, czyli od Świętego Krzyżma, mieszanki oliwy i balsamu, specjalnie pobłogosławionej przez biskupa w Wielki Czwartek, i nazywa się Sakramentem Dojrzałości Chrześcijańskiej z racji skutków wywoływanych w przyjmującej go osobie, która zostaje utwierdzona i umocniona w wierze, dzięki szczególnej łasce Ducha Świętego.

Materią tego Sakramentu jest Święte Krzyżmo, nałożenie rąk biskupa na bierzmowanych i namaszczenie, jakie czyni na ich czołach. Święte Krzyżmo przed namaszczeniem bierzmowanych nazywa się materią dalszą, czyli jeszcze odległą i wciąż niezastosowaną. W tej materii olej oznacza łaskę, która wylewa się na chrześcijanina, aby umocnić go w wierze; balsam, który jest z nim zmieszany, jest wonny i chroni przed zepsuciem, oznaczając, że chrześcijanin powinien roztaczać przyjemną woń cnoty w swoim życiu oraz strzec się przed zepsuciem grzechu.

Nałożenie rąk oraz namaszczenie są materią bliższą, czyli widzialnym znakiem Sakramentu. Przez akt, w którym dusza jest bierzmowana, otrzymuje Ducha Świętego z Jego siedmioma darami, do których jeszcze wrócimy. Dusza jest niejako zwerbowana do wojska Jezusa Chrystusa, akurat wtedy, gdy jej życie rozwija się i napotyka na niebezpieczeństwa pokus, przez co zostaje umocniona i otrzymuje łaskę, by je pokonać i pozostać wierną stanowi oraz misji, do której Bóg ją powołuje. Również dzieci, które w niebezpieczeństwie śmierci otrzymują ten Sakrament, zanim staną się rozumne10, otrzymują łaskę Ducha Świętego, aby przynajmniej w chwili śmierci mogły wychwalać Boga cierpieniem i przyozdobić się większą zasługą.

Każdy chrześcijanin powinien zostać bierzmowany, gdy zaczyna posługiwać się rozumem. Nie jest to sakrament absolutnie konieczny do tego, aby się zbawić, albo, jak się mówi, nie jest „koniecznym środkiem ” do zbawienia, lecz jest niezbędny „koniecznością przykazania ”, ponieważ został nam nakazany przez prawo Kościoła. Zresztą, przyjęcie go leży w interesie duszy, ponieważ bez niego chrześcijanin jest niczym nieuzbrojony żołnierz, pozbawiony specjalnych pomocy, właśnie wtedy, kiedy życie staje się najbardziej niebezpieczne. Skoro Jezus Chrystus podarował nam ten skarb łaski dla naszego uświęcenia i zbawienia, któż mógłby zlekceważyć go i zaniedbać bez ryzyka popełnienia grzechu?

Aby otrzymać sakrament Bierzmowania, należy być ochrzczonym i pouczonym o głównych prawdach wiary katolickiej, ponieważ nie można bronić wiary, której się nie zna. Trzeba więc znać dobrze na pamięć również wszystkie podstawowe modlitwy: Ojcze nasz, Zdrowaś Mario, Credo, Akty wiary, nadziei, miłości i żalu itd., gdyż nie sposób wyobrazić sobie chrześcijanina walczącego dla Jezusa Chrystusa i wiary, któremu brakuje oręża do walki, jakim jest modlitwa. Osoba bierzmowana musi być w stanie łaski, a więc po spowiedzi i Komunii Świętej; ponadto musi posiadać przynajmniej domyślną intencję otrzymania Sakramentu. Jeśli otrzymuje Bierzmowanie, będąc w grzechu, przyjęty Sakrament jest ważny, ale popełnia świętokradztwo i jest pozbawiona łask oraz darów Ducha Świętego. Te skutki uświęcające pozostaną w niej zawieszone, dopóki się nie wyspowiada, naprawiając tym samym popełnione świętokradztwo.