Читать книгу Het glazen penthouse - Lies van Dalen - Страница 13

Een huis in en aan het water op palen, sprookjesachtig, het leek op een houten vakantiewoning, waar ze elke dag de eenden eten gaf. Met haar voeten in het water zat ze vaak op het terras. Dieren zijn erg belangrijk voor haar. Zowel binnen als buiten had ze een halve dierentuin waar ze enorm genoot van tortelduifjes, konijnen, ratjes, poezen en schildpadden. Nu ze in het penthouse woont, mist ze de eenden en het terras aan het water. Ze had er een dagtaak aan naast haar werk. Het huis was ook veel werk. Het werd haar wat te veel. Er waren ook dieren binnen, zoals de ratjes, die nog van haar dochter waren toen ze weer naar Australië vertrok. Op een gegeven moment gingen de kinderen de deur uit. Ze voelde zich wat alleen en kwam nog boven in het huis om de was op te hangen. Verder vermijdde zij het omdat het boven zo leeg voelde. Ze moest om het jaar het huis laten verven en de bomen kappen. Ze had het gevoel dat het een blok aan haar been werd. Dus heeft ze de knoop doorgehakt en is iets anders gaan zoeken. Dat had veel voeten in aarde. Ze wilde alleen op een bovenste verdieping, zodat ze niemand boven haar had waar ze zich aan kon storen, omdat zij allergisch is voor herrie. Dus dat maakte het zoeken niet makkelijker. De enige optie was een penthouse. Wat een wensenlijst… maar dat mag toch op deze leeftijd.