Читать книгу Gecə xəyalları - Rəfail Tağızadə - Страница 32

Bu gecə süzülən işıqda

ağaclar elə gözəl, elə yaşıl,

yarpaqlar elə sakit-

gözəllikdən çaşmış kimi.

Gözləri gözünə dikili,

qulaqları sözünə.

Baxışlardan yer yox

sənə baxmağa.

Ağaclar əlimdən aldılar səni bu gecə,

göz görə-görə.

Kimsənin yapmadığını

mənə yapan ağaclar,

mən sizə arxalandım,

sizə güvəndim,

sizə söykəndim.

Bu gecə önümə keçən ağaclar,

savaşmı açım sizə?