Читать книгу Гомер биштәре / Котомка жизни - Роберт Әхмәтҗанов - Страница 88

Идел-йортның инешләрен ерып,

үзән аша

яшел тауга менә җәйдагатлар…

Кылычларын суырып кынысыннан,

тын беткәнче үбә яшь җайдаклар:

«Туфрак булыйм! –

Кочмас илне җиде ятлар!..

А, рух!..»

Тоякларда кайный яшел үлән!

Алда – сулар, алда – кызыл ярлар…

Янып калды җилдә яшь учаклар, –

очкыннары туза – кызыл карлар!

Алып китә алар заман җырын,

үткән шатлыкларны, сагышларны…

Очып бара илдә җайдагатлар,

офыкларда – кешнәү тавышлары!..

Яшел ялкын ургый тояклардан,

аякларда зеңли өзәңгеләр!..

Мәңгелекнең бөек суын кичеп,

Яшел таудан ак болытка таба

җайдагатлар менә –

узган еллар!..