Читать книгу Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви - Роберт Миңнуллин, Роберт Миннуллин - Страница 156

Син – затлы зат! Алтыннарга

Төрсәң дә, төрмәсәң дә…

Син – халыкныкы, тарихка

Керсәң дә, кермәсәң дә…

Син – шагыйрь, берлек әгъзасы –

Язсаң да, язмасаң да…

Синең даның чыккан инде –

Азсаң да, азмасаң да…

Син – лаек зат, орден-медаль

Таксаң да, такмасаң да…

Син – аек зат, шәраб-мазар

Капсаң да, капмасаң да…

Сәхнәдә сиңа килешә

Ни генә эшләсәң дә…

Син – бөек инде, сәхнәдән

Төшсәң дә, төшмәсәң дә…

Тик сәхнәдән төшмәссең шул

Кусаң да, кумасаң да…

Син чынлап та бөек артист! –

Щепкинчы булмасаң да…

Син үлемсез Хәлим Җәләй! –

Үлсәң дә, үлмәсәң дә…

Шушы шигыремне яздым,

Көлсәң дә, көлмәсәң дә.