Читать книгу Platt is wat - Plattdeutsch hat Bedeutung - Rolf Ahlers - Страница 57

Plattdütsch leeft

In’n plattdütschen Lanne singt

manchet Minschenkind:

„Freu’ mik, wenn de Sönne kikt

un wenn weiht de Wind.

Saat in Eere wasset güt,

wenn de Himmel weent.“

Is dat Drüppen mal vorbie,

denne singet wi:

//: Allemal un jeden Dag – häbbet wi da anedacht:

Plattdütsch leeft! Plattdütsch leeft! Plattdütsch leeft! ://

Freuhjohr is ne fiene Tied,

Dag nah Dag word wiet.

Voggels twitschert in de Luft,

wat is dat ne Lust!

Morgens, middags un bie Nacht,

maket se öhrn Krach.

Fleiget in den Harste wiet,

denne singet wi: //: Allemal...

Düsternis in Wintertied

hat uk Hillig’ Nacht.

Doch de lange Sömmertied

hat Johannigdag.

Sömmer, Sönne, Sönnenschien,

wat mik freut, is dien.

Lebet butten un sünd frie,

denne singet wi: //: Allemal...

Plattdütsch, wat de Lü’ varbindt,

wie alltied de Wind,

seggst dü mal in wiee Welt:

„Kiek’, wat dat da speelt!“

Darup fraget Fremme glieks:

„Woher kumet ji?“

Plattdütsch’ sünd wi allesamt

un et is de Sang: //: Allemal...

Water is de Lebensgrund

under Sönnensrund,

schient uk, wenn man se nich süht

un dat alle Tied.

Leiwe Lüe, denket dran,

Plattdütsch veelet kann.

Bist dü hier un bist dü da,

Plattdütsch räpt: Hurra!