Читать книгу Jukstaposisie - T.T. Cloete - Страница 9

T.

my donker akweus geoogde dogter speel en sing bedarend vir my

sy neem van gedaante tot gedaante van haar eie lyding

met ’n bevrydende welluidende begeleiding

afskeid nimmereindigend elke keer jubelend bly

met haar striemende vingers haar sidderende tong en wrang keel

Dawid wat argepoëties vir ’n verbysterde Saul kalmerend speel

en vir my sy wat aan ’n ononderbroke teisterende metamorfose ly