Читать книгу Taniec na gruzach - Wiktor Krajewski - Страница 6

Gdy przez zupełny przypadek dowiedziałem się o jej istnieniu, od razu wpisałem do wyszukiwarki internetowej jej imię i nazwisko. N I N A. Spacja. N O W A K. Enter i… zdziwienie. Artykułów poświęconych primabalerinie jest jak na lekarstwo. Trzy wywiady, jedna audycja, kilka czarno-białych zdjęć, znacznie mniej w kolorze, i po sprawie. Informacja o tym, że odeszła w Wenezueli w wieku dziewięćdziesięciu dwóch lat. Po dwóch latach zdementowano tę plotkę i podkreślono, że Novak żyje w Caracas i cieszy się dobrym zdrowiem, ma dziewięćdziesiąt cztery lata. Według tych danych dziś ma dziewięćdziesiąt sześć. Rocznik 1923. Dziwne to wszystko, bo przecież uwielbiamy chełpić się tym, że ktoś odniósł spektakularny sukces za granicami naszego kraju. Ale nie nią. Nią się nie chełpimy. Udajemy, że nie istnieje, milczymy, a gdy niespodziewanie pada pytanie o jej postać, wzruszamy ramionami, odwracamy wzrok i zmieniamy rozmowę na pierwszy lepszy temat. Dlaczego? Nie wiem. Ale ta cisza aż wwierca się mi w umysł, bo mimo że próbuję dowiedzieć się o niej choć skrawka informacji, moje starania idą na marne.