Читать книгу Skepsel - Willem Anker - Страница 5

Daar is ’n video op die internet van ’n cyborg wat met ’n olietenker trou.

Jou nuutste film se voorprent ontsteek in die kuberruim. Die virale twee minute word binne die eerste 24 uur 1.3 miljoen keer gekyk.

In die eerste skoot vlieg die drone laag oor helder water teen 160 km/h. Aanvanklik is daar geen klank nie, maar ná vyf sekondes begin die meedoënlose slae van die komponis L∞p se musiek.

Wanneer die land naderkom, styg die tuig hoër en wys ’n reusehawestad. Agter die stad die duine, die olievelde met hul vuurtonge en die knikkende oliebore; ’n dynserigheid waar die horison moes wees, die son wat wegsink in ’n massiewe mirage.

Die kamera pyl af op ’n olietenker wat buite die hawe lê. Die naam van die tenkskip, Kraken, is ’n oomblik teen die bakboord sigbaar voordat die kamera skiet oor die tenker se roesbruin dek, oor die kilometers vervlegte pypwerk, die hyskrane, radio- en radarmaste, lere en loopweë, tot by die wit mure van die brug.

Jy sien jouself staan op die dak van die brug, rug na die kamera in ’n moulose wit PVC-uitrusting en blou veertien-vetergat Dr. Martens. Jou wit-en-chroom mioëlektriese linkerarm weerkaats die laaste sonstrale in die lens. Die kamera draai om jou en die twee mans by jou. Dit neem jou altyd ’n oomblik om jouself te herken: die benerige lyf, die bioniese arm. Die sykante van die kop gladgeskeer, die wit hare styf na agter, die bakore albei vol metaalornamente. In jou regteroog die neonblou kontaklens, in die linkeroogkas die blou LED langs die ingeboude kameralens.

Jy staan by Darren Abbott – hoofpriester van die Kerk van Kunsmatige Intelligensie, in ’n rooi tuxedo – wat jou in die eg verbind. Langs jou staan Doktor Sleepless, jou strooijonker en persoonlike snydokter/mechanic, soos altyd vermom in sy wit doktersjas, pruik, sweisbril en chirurgiese masker: vir hierdie geleentheid ’n gele met ’n swart Smiley-glimlag.

Op maat van die musiek volg vinnige skote deur die drone-kamera, deur Gunnar se skouerkamera en deur jou oogkamera. Die voorlees van die formulier; jy, besig met jou troubeloftes; die enjinkamer vanwaar Kraken dreunend antwoord; flitse van Sleepless wat die goue ring aan jou metaalvinger soldeer; die matroos wat laat sak word en die groter ring teen die boeg sweis.

Die kamera trek terug en swaai oor die dek. Die son is onder; in die bewegende spreiligte lyk die pype en hyskrane lewend. Op die agtergrond brand die haweligte en daaragter die olievure. Die laaste skoot deur jou oogkamera fokus op die enjin. Jy hoor jou stem in ’n maalkolk wat vinniger draai soos die musiek die woorde sluk: “To plug me into you,” in jou harde aksent. Jy hoor jou stem saam met die tromslae – “your Mitsubishi-UE 7UEC85LSII engine” – tot dit net nog ’n instrument word. Die beeld doof uit terwyl jou ooglid in vertraagde aksie oor die kamera knip, oopgaan, en dan weer sluit, die vel wat styf oor die lens span. Wanneer die skerm swart word, die titel: UNTIL RUST US DO SCRAP.

Die titelteks verdwyn, dan:

Starring SULLA ČAPEK & VLCC KRAKEN

Swart.

A Film by GUNNAR ARNARSON

Swart.

Music by L∞P

COMING SOON