Читать книгу Modelowanie systemów informatycznych w języku UML 2.1 - Włodzimierz Dąbrowski - Страница 18

Spróbujmy teraz sformułować cechy dobrego modelu. Kiedy będziemy mogli uznać, że otrzymany model jest poprawny?

Aby móc odpowiedzieć na to zasadnicze pytanie, musimy najpierw ustalić dwie ważne rzeczy:

 Do czego oceniany model ma posłużyć?

 Kto będzie odbiorcą modelu?

Z punktu widzenia budowy i oceny modelu są to elementy kluczowe. Chcemy przy tym zwrócić uwagę Czytelnika, że mamy tutaj – jak to się często zdarza w życiu – z przykładem relatywizmu. Otóż ten sam model może być raz oceniony jako dobry, a innym razem jako złej jakości. Zależeć to będzie właśnie od odpowiedzi na dwa postawione wcześniej pytania.

Dobry model powinien:

 być zrozumiały dla wszystkich odbiorców, dla których jest przeznaczony;

 być zapisany w jasnej i przejrzystej formie;

 stosować zrozumiałe dla wszystkich odbiorców modelu symbole i elementy;

 zawierać taką liczbę szczegółów, aby nie zamazywać elementów, które na danym etapie są ważne (odpowiedni dobór poziomu abstrakcji);

 ułatwiać zrozumienie działania systemu na odpowiednim poziomie abstrakcji;

 umożliwiać realizację celu, dla którego został opracowany;

 być spójny i logiczny.

Zdajemy sobie sprawę, że wymienione cechy dobrego modelu są sformułowane na dużym poziomie ogólności. Ocena poprawności modelu nie jest łatwa: zależy od wielu czynników i zawsze uzależniona jest od celów stawianych budowie modelu oraz od osób, które dokonują tej oceny.

Budując dobry model, warto zawsze mieć na uwadze ostateczny cel, któremu ma służyć. Takie podejście projektowe nie gwarantuje jeszcze sukcesu, ale zdecydowanie zwiększa szansę na jego osiągnięcie.