Читать книгу Terug na die Ou Testament - Adrio König - Страница 7

Daar is baie meer verwysings na die Sabbat in die Nuwe Testament as in die Ou Testament. Hierdie verwysings is beperk tot die Evangelies en Handelinge met net een uitsondering: die negatiewe verwysing in Kolossense 2:16.

Die Evangelies Die meeste verwysings in die Evangelies is oor Jesus se optrede.

•Daar is “onskuldige” insidente soos wanneer Jesus wonderwerke doen met positiewe reaksie by die skare (Mark 1:21-28 en Luk 4:31-37).

•Daar is ander insidente waar die skare negatief reageer, maar sonder dat die negatiwiteit in verband staan met die Sabbat (Mark 6:2-6; Luk 4:16-30).

•Daar is konfrontasies met die godsdiensleiers oor sy genesings op die Sabbat (Matt 12:9-14; Mark 3:1-6; Luk 13:10-17; 14:1-6).

•Die konfrontasie oor die dissipels wat op die Sabbat koringare pluk – ’n insident wat in al drie die sinoptiese Evangelies opgeteken is (Matt 12:1-8; Mark 2:23-28; Luk 6:1-5).

•Dan is daar die verwysings na die Sabbat in verband met Jesus se kruisiging, begrafnis en opwekking (Matt 28:1; Mark 15:42; 16:1; Luk 23:56; 24:1).

•En uiteindelik ook die verwysing na die toekoms wanneer sy volgelinge sal moet vlug vir die verdrukkers en moet bid dat hulle nie in die winter of op die Sabbat sal moet vlug nie (Matt 24:20).

Handelinge In Handelinge is daar nege verwysings na die Sabbat. Drie hou nie verband met wat mense in Handelinge op die Sabbat doen nie (Hand 1:12: ’n sabbatsreis, en 13:27 en 15:21 waar eers Paulus en dan Jakobus verwys na die profete en die wet van Moses wat elke Sabbatdag voorgelees word).

In die ander ses gaan dit almal oor dieselfde saak: Paulus se sendingreise (Hand 13:14,42,44; 16:13; 17:3; 18:4). Paulus was oortuig dat die evangelie eers vir die Jode, en dan vir die heidene bedoel was (Rom 1:16). Daarom het hy in elke stad waar hy gekom het en waar daar ’n sinagoge was, eers sinagoge toe gegaan om die Jode te probeer oortuig dat Jesus die Messias is (Hand 17:3; 18:4). En natuurlik was hulle net op die Sabbat by die sinagoge. Daarom is daar al die verwysings na die Sabbat tydens sy sendingreise.

En dan die enkele verwysing na die Sabbat in die Briewe. Dis ’n negatiewe verwysing waar ons lees dat gelowiges hulle nie moet laat voorskryf dat hulle die Sabbatdag moet vier nie (Kol 2:16).

Uiteindelik kry ons dan die een merkwaardige verwysing na die “sabbatsrus” wat oorbly vir die volk van God (Heb 4:9). Dit alles is ’n oorsig oor die verwysings na die Sabbat in die Bybel.

As ’n mens so vinnig hierna kyk, lyk dit asof die Sabbat in die Bybel baie belangrik is tot op ’n sekere punt: die kruisiging en opwekking van Jesus. Daarna kom dit eintlik nog net voor tydens Paulus se sendingreise wanneer hy Jode probeer oortuig dat Jesus die Messias is.

Maar daar is nooit sprake van Christene wat op die Sabbat vergader nie.

In Handelinge gaan dit oor Paulus wat Jode op die Sabbat in die sinagoge probeer oortuig dat Jesus die verwagte Messias is. Hierdie byeenkomste op die Sabbat was nie Christene wat bymekaar gekom het om die Here te aanbid nie, maar sendingsituasies waar Paulus met die Jode geredeneer het om hulle van Jesus te oortuig (Hand 17:1-2,17; 18:4). Die Sabbat was natuurlik die enigste dag waarop hy die groot groepe Jode bymekaar kon kry.

Ons lees eintlik selde in Handelinge van Christene se byeenkomste. Daar is wel die een keer waar ons spesifiek lees dat hulle op die eerste dag van die week (Sondag) bymekaar is wanneer Paulus preek (Hand 20:7).

In die Briewe, waar dit oor die lewe van die Christene gaan, verdwyn die Sabbat eenvoudig, behalwe die een keer waar daar negatief na die Sabbat verwys word (Kol 2:16).

Skynbaar het die Sabbatdag eenvoudig uit hulle lewe verdwyn.

Onder 2.4 sal ons breedvoerig daarna kyk hoe belangrik dit is dat daar geen verwysings in die Briewe is dat Christene die Sabbat gevier het nie. Dis nie maar net “toevallig” dat dit nie vermeld word nie. Dit beteken eenvoudig dat hulle nie die Sabbat gevier het nie.