Читать книгу Uit die Beek 2019 - Barend Vos - Страница 89

Voordat ’n gemeente sterf …

Word wakker en versterk wat nog by julle oorgebly het … (v. 2).

Johannes skryf sewe briewe in opdrag van die stem wat met hom gepraat het (vgl. Op 1:10-11). Een aan elk van ’n klompie ge­meen­tes in Klein-Asië. Hierdie een is die vyfde, dié aan die gemeente in Sardis.

Soos aan al die ander, bevat ook hierdie brief ’n mengsel van bemoediging en verwyt, van waarskuwings en opdragte. En ook hier staan die werklike Afsender se kennis van die gemeente se spesifieke omstandighede soos ’n paal bo water: “Ek weet alles wat julle doen” (v. 1).

Klaarblyklik hang Sardis se bestaan as gemeente aan ’n draadjie. Daar is sprake daarvan dat die laaste goeie dinge hier aan ’t dood­loop is, al is hul reputasie nog ongeskonde. En dit is nie vir die Here van die gemeente aanvaarbaar nie. Daarom waarsku Hy hulle: Word wakker!

Ja-nee, ’n gemeente kan die naam hê dat hy lewe, maar die Een wie se Naam eintlik op die spel is, weet haarfyn wat daar aangaan. Hy word nie – soos mense en hul kommissies – deur reputasie en bravade om die bos gelei nie. Hy kyk verby lidmaatgetalle en begrotings en sien die waarheid. Hy bereken lewe en nielewe vol­gens die maatstawwe wat Hy vir sy gemeente aangelê het.

Dít moet niemand verbaas nie. Sy Naam is in die gedrang, én sy Naamdraers, hulle wat “Christene” genoem word.

Elke Christelike gemeente in elke eeu se voortbestaan in sy Naam is sonder meer aan sy standaarde gekoppel. En dit is nie hemelhoog nie. Dit hang wel ten nouste saam met die ontvangs van en die luister na die evangelie (vgl. v. 3). Sodat die gemeente kan hoor wat die Gees sê. ’n Gemeente sonder die evangelie is ’n klub.

____________________

Maak ons sensitief vir u stem, Here. Maak ons doof vir slimmighede.