Читать книгу Peaky Blinders. Prawdziwa historia słynnych gangów Birminghamu - Carl Chinn - Страница 5
ОглавлениеPrawdziwe gangi Birminghamu od pokoleń rządziły życiem mieszkających w zaułkach tego miasta Brummies i chciałbym zadedykować moją książkę tej pracowitej, praworządnej i przyzwoitej większości klasy robotniczej Birminghamu. Chociaż ich życie było mało efektowne, zasłużyli na nasz szacunek.
Podziękowania
Podziękowania
Urodziłem się w 1956 roku i podobnie jak inni Brummies1 z mojego pokolenia i starsi ode mnie, słyszałem w dzieciństwie o peaky blinders, ale po raz pierwszy napisałem o nich dopiero w 1986 roku w pracy doktorskiej poświęconej okolicom Ladypool Road, w dzielnicy Sparkbrook. Omówiłem tam rolę Charlesa Haughtona Raftera, komendanta policji w Birminghamie, któremu przypisano rozbicie gangu Peaky Blinders. Mogłem to zrobić dzięki wspomnieniom moich stryjecznych dziadków, Billa Chinna i Wala Chinna, którzy urodzili się odpowiednio w 1892 i 1897 roku i należeli do pierwszych osób, z którymi rozmawiałem jako młody historyk.
Rok później rozpocząłem badania do mojej drugiej książki, historii społecznej nielegalnego bukmacherstwa — tematu związanego z moim pochodzeniem. Mój dziadek Richard Chinn zaczął działać jako nielegalny bukmacher w 1922 roku, a mój tata, Alfred „Buck” Chinn, wychowywał się w tym środowisku i w 1961 roku nadzorował legalizację interesu. Ja sam od trzynastego roku życia dorywczo w nim pracowałem, a w latach 1978–1984 prowadziłem rodzinne zakłady w Sparkbrook, później sprzedane. Tata nadal jednak zajmował się bukmacherką i został prezesem Stowarzyszenia Ochrony Bukmacherów w Birminghamie. Dzięki jego kontaktom miałem możliwość przeprowadzić rozmowy z szeregiem podeszłych wiekiem bukmacherów z torów wyścigowych w Londynie. Należał do nich Simeon Solomon, który w działalności zawodowej posługiwał się nazwiskiem Sydney Lewis i był młodszym bratem Alfiego Solomona, na którego życiu oparta jest, nosząca to samo nazwisko, postać z serialu Peaky Blinders. Simeon Solomon i inne osoby, z którymi rozmawiałem, jako pierwsze poinformowały mnie o wojnie na torach wyścigowych, którą w 1921 roku toczyły ze sobą gang z Birminghamu i gang Sabiniego.
Jestem głęboko wdzięczny wszystkim ludziom, którzy podzielili się ze mną swoimi historiami, ponieważ ich wspomnienia wzbogaciły tę książkę. Dziękuję również tym, którzy udostępnili mi fotografie ze swoich prywatnych zbiorów. Są to: Brian McDonald, który nie szczędził mi swojej niezrównanej wiedzy o londyńskich gangach; Juliet Banyard i jej brat Justin Jones, prawnuki prawdziwego Billy’ego Kimbera z jego pierwszego małżeństwa; Lesley i Robert Staightowie, prawnuki członka Birmingham Gang Edwarda Tuckeya; Tommy Garnham, którego ojciec prowadził dla Billy’ego Kimbera mały gang z Islington; oraz Mark Hanson, prabratanek działaczki związkowej Jessi Eden.
Za możliwość umieszczenia w książce fotografii z ich zbiorów dziękuję Bibliotece Birminghamskiej, Centrum Historii Lokalnej w Islington oraz Muzeum Policji West Midlands, którego współpracownicy z posterunku policji Sparkhill również przegrzebali dla mnie swoje archiwa. Muzeum to w dużym stopniu istnieje dzięki niestrudzonym wysiłkom nieżyjącego już Dave’a Crossa, który przedstawił mi swoją bezcenną kolekcję fotografii więźniów. Inne zdjęcia pochodzą z Birmingham Lives Archive w Bibliotece Birminghamskiej, które powstało na bazie moich osobistych zbiorów.
Książka tego typu i o takich rozmiarach nie mogłaby zostać wydana bez wsparcia i wiedzy niezwykle utalentowanego zespołu — a ściślej dwóch zespołów. Spośród pracowników wydawnictwa History West Midlands dziękuję następującym osobom: dr Jenni Butterworth za staranną redakcję; Johnowi i Averil Maskewom za retusz zdjęć; Peterowi Bounousowi za uzyskanie zgód na publikację różnych fotografii. Pragnę złożyć szczególny hołd Mike’owi Gibbsowi, dyrektorowi wydawniczemu w History West Midlands, za jego entuzjazm i zaangażowanie w historię Birminghamu i Black Country oraz za jego wiarę w moją pracę. Drugim zespołem, któremu chcę podziękować, jest ekipa z Bonnier Books UK, w szczególności za ich wkład, entuzjazm i wsparcie: Kelly Ellis, dyrektor wydawniczy działu literatury faktu dla dorosłych w Bonnier Books UK; Ellie Carr, asystent redaktora naczelnego Bonnier Books UK, oraz Liz Marvin, adiustatorka.
Dziękuję pracownikom innych działów Bonnier Books UK, którzy przyczynili się do powstania tej książki.
Wreszcie dziękuję mojej rodzinie ze Sparkbrook, Aston i Highgate za wszystkie historie, które mi opowiedzieli i z których inspiracji zostałem historykiem społecznym, oraz mojej pochodzącej z Dublina żonie Kay za zrozumienie kultywowanej przeze mnie pasji do historii Birminghamu i miejskiej klasy robotniczej, za przemyślenia na temat dorastania w Finglas West i za niezachwiane wsparcie.