Читать книгу Ilion - Dan Simmons - Страница 12

Dramatis Personae

Оглавление

Achajowie (Grecy)

Achilles – syn Peleusa i bogini Tetydy, najbardziej niebezpieczny i zażarty w walce spośród achajskich herosów. Z woli przeznaczenia stanął przed wyborem: mógł wybrać się pod Troję i zginąć z ręki Hektora, lub zapomniany wieść życie długie, lecz przeciętne.

Odyseusz – syn Laertesa, władca Itaki, mąż Penelopy, chytry strateg, ulubieniec bogini Ateny.

Agamemnon – syn Atreusa, najwyższy wódz Achajów, małżonek Klitajmestry. To właśnie on, domagając się od Achillesa wydania niewolnicy Bryzeidy, doprowadził do wybuchu centralnego w „Iliadzie” konfliktu.

Menelaos – młodszy syn Atreusa, brat Agamemnona, mąż Heleny.

Diomedes – syn Tydeusa, achajski oficer. Wojownik groźny w walce na tyle, że poświęcona mu aristeia (wyodrębniona w eposie opowieść demonstrująca bojową sprawność herosa) ustępuje w „Iliadzie” jedynie relacji z ostatniego starcia Achillesa.

Patroklos – syn Menoteusa, ukochany przyjaciel Achillesa. Według „Iliady” jego przeznaczeniem jest śmierć z ręki Hektora.

Nestor – syn Neleusa, najstarszy z achajskich wodzów, „z ust jego słodsze płyną wyrazy od miodu”. Z lubością wygłasza długie tyrady.

Fojniks – syn Amyntora, stary nauczyciel i przyjaciel Achillesa. Postać, która z niewyjaśnionych przyczyn odgrywa doniosłą rolę podczas poselstwa do Achillesa.

Trojanie (obrońcy Ilionu)

Hektor – syn Priama, przywódca i największy z trojańskich herosów, mąż Andromachy, ojciec małego Skamandriosa (czule zwanego przez Trojan Astianaktem, „Panem Miasta”).

Andromacha – małżonka Hektora, matka Skamandriosa. Kobieta królewskiego rodu. Jej ojciec i bracia zostali zamordowani przez Achillesa.

Priam – syn Laomedona, król Ilionu (Troi), ojciec Hektora, Parysa i licznych innych potomków.

Parys – syn Priama, brat Hektora, utalentowany żołnierz i kochanek. Parys uprowadził ze Sparty Helenę, żonę Menelaosa, co stało się przyczyną wybuchu wojny trojańskiej.

Helena – małżonka Menelaosa, córka Zeusa, jej legendarna uroda stała się przyczyną wielu porwań.

Hekuba – żona Priama, królowa Troi.

Eneasz – syn Anchizesa i Afrodyty, przywódca Dardanów. W wywodzącej się z „Iliady” tradycji jego przeznaczeniem jest zostać królem rozproszonych po klęsce Trojan.

Kasandra – córka Priama, ofiara gwałtu, nosząca ciężkie brzemię proroczego daru.

Bogowie olimpijscy

Zeus – król bogów, małżonek i jednocześnie brat Hery, ojciec mnóstwa dzieci, zarówno Olimpijczyków, jak i śmiertelnych. Syn Tytanów Kronosa i Rei – Tytanów, których odsunął od władzy i wtrącił do Tartaru, najgłębszego rejonu krainy umarłych.

Hera – żona i siostra Zeusa, sojuszniczka Achajów.

Atena – córka Zeusa, silna obrończyni Achajów.

Ares – bóg wojny, sprzyja Trojanom.

Apollo – bóg sztuki, medycyny i chorób, „pan srebrnego łuku”, czołowy sprzymierzeniec Trojan.

Afrodyta – bogini miłości, stronniczka Trojan, intrygantka.

Hefajstos – bóg ognia, olimpijski rzemieślnik i budowniczy, syn Hery; pożąda Ateny.

Dawni ludzie

Ada – właścicielka Dworu Ardis, kilka lat temu obchodziła swą Pierwszą Dwudziestkę.

Harman – jedyny obecnie człowiek na Ziemi posiadający umiejętność czytania; jako że ma już dziewięćdziesiąt dziewięć lat, do Ostatniej Dwudziestki pozostał mu tylko rok.

Daeman – pulchny wielbiciel kobiecych wdzięków i zapalony kolekcjoner motyli. Dobija powoli Drugiej Dwudziestki.

Savi – Żydówka Wieczna Tułaczka, jedyny prawdziwy człowiek dawnego typu, tysiąc czterysta lat wcześniej ominęło ją Ostatnie faksowanie.

Morawce

(autonomiczne, rozumne organizmy biomechaniczne, wysłane w czasach Zapomnianej Ery przez ludzi ku zewnętrznym rubieżom Układu Słonecznego)

Mahnmut – badacz głębin lodowatych mórz Europy, jednego z księżyców Jowisza; kapitan batyskafu „Mroczna Dama”; wielbiciel i znawca sonetów Szekspira.

Orphu z Io – ważący osiem ton, długi na sześć metrów morawiec, przypominający kształtem wielkiego, pancernego kraba; został zaprojektowany do funkcjonowania w głębokiej próżni, pracuje w siarkowym torusie Io. Wielbiciel Prousta.

Asteague-Che – pochodzący z Europy naczelny integrator Konsorcjum Pięciu Księżyców.

Koros III – człekokształtny, opatrzony fulerenową powłoką i owadzimi oczyma morawiec z Ganimedesa. Dowódca wyprawy morawców na Marsa.

Ri Po – zupełnie nieprzypominający kształtem człowieka morawiec z Callisto, nawigator.

Centurion Mep Ahoo – oficer, skałowiec z Pasa Asteroid.

Pozostałe istoty

wojniksy – tajemnicze dwunożne stworzenia, służący i strażnicy Dawnych Ludzi. Pochodzą spoza Ziemi.

MZL (Małe Zielone Ludziki, emzetele, zeki) – chlorofilowi robotnicy z Marsa, obarczeni zadaniem stawiania tysięcy wielkich, kamiennych głów.

Prospero – awatar samoświadomej logosfery Ziemi.

Ariel – awatar samoświadomej biosfery Ziemi.

Kaliban – monstrualny pupil Prospera.

kalibany – podrzędne klony Kalibana, strażnicy Basenu Śródziemnego.

Sykoraks – wiedźma, matka Kalibana. Według słów Prospera znana także pod imieniem Kirke.

Setebos – okrutny i kapryśny bóg Kalibana „jak ośmiornica wieloramienny”. Pochodzi spoza Układu Słonecznego.

Cisza – bóstwo Prospera (być może), nemezis Setebosa, istota, o której nie wiadomo nic.

Ilion

Подняться наверх