Читать книгу Cartes comercials i lletres de canvi de Francés Crespo, mercader valencià (1585-1601) - Francés Crespo - Страница 43

31. [INSTRUCCIONS A JERONI DALFINO A SEVILLA PERQUÈ LI DONE INFORMACIÓ SOBRE ELS COMPTES DE JERONI GUERAU, QUE HA TORNAT A VALÈNCIA SENSE LLIURES NI PAPERS]

Оглавление

JHS. M.ª En Valencia a 30 de octubre 1591.

Sevilla, para Jerónimo Dalfino, menor.

[1] A los 27 d’este mes tengo escrito a V.m. por vía de Madrit dirixidas las letras a Bautista Camarena las quales letras creo que será en breve allegadas aí en Sevilla que del resibo me mandará V.m. avisar. Con ésta bolveré a responder a su carta de sinco de octubre que es la más fresca que V.m. me allo que deva responder. Y por hirse el correo a las 20 no tuve lugar de haser copia della, que en sustancia dirá ésta lo mismo.

[2] Aquí allegó Gerónimo Grau abrá cosa de quinse días i luego l’envié a desir que me diese carta de V.m. i las quentas i respondiome que no llevava ningunas cartas ni menos quentas, que el correo que yo hise hun avantaxie que se llamava Guillen, trahería letra de V.m. i las quentas. Yo maravillado desta novetat, fuime al padre de V.m. i pedile si avía resebido letras de V.m., díxiome que no, fuimos trasteando este negosio i a todos nos paresió mui mal, a susedido que son allegadas las cartas i la cuenta de V.m. i visto la mucha rasón que V.m. tiene de estar henojado contra este Gerónimo Grau, por la poca quenta a tuvido en venirse de aí sin despedirse de V.m. i darle parte de su venida. En fin, tal gualardón avía V.m. de aguardar de semejante gente y ansí fuime a su casa luego i díxiele lo mal que lo avía hecho i que la cuenta que V.m. m’anviado no podía yo sacar dello nada y ansí le hise, ||19r malo como estava, me diese la quenta y me a dado la cuenta de quarenta y dos piesas en las dos que aý an quedado.

[3] Que no se a hecho entrada ni salida dellas, de las quales [he] hecho a V.m. deudor, que ará de regonoser de las seis piesas que dicho Grau ha dexiado aí en Sevilla; regonoser los berbetes i ver si ay más de dos piesas que digan son de Francés Crespo i avisará lo que tiran cada huna por ver si conforme con lo que aquí Grau a dicho; i si por caso huviere más piesas de mi nombre o del dicho Grau de las dichas seis piesas, V.m. hará resebir hun auto público dellas con testigos de las piesas que abrá; de las alnas que tirarán en los berbetes porque dise ahora que las quatro que aí quedan de Grau por vender, son de Antonio Montoro, menor, mi cuñado. Y para que desto conste de la verdat, s’scrive a V.m. porque yo no le daré crédito niguno al dicho Grau.

[4] Así mismo en dicha quenta que me a dado, me a quedado en deuda de seysientas libras, y más mil i dosientas y quarenta libras de un cambio que le llevo para feria de octubre de Medina del Campo i son para enquentro de las desiocho piesas que por su quenta llevo, de las quales le [he] pedido quenta, y no me sabe dar a quién las ha vendido ni a quién no, sino que no hai sacarle de que venga su libro que tiene aí en Sevilla i por el dará quenta, i así señor que me ha de ser merset de enviarme el libro muy bien serado con sello para aquí se abra delante de la justicia, porque yo viendo que me quedava deviendo mil i ochosientas libras, obtuve huna provisión para ponerle preso, el qual lo está, porque lo que él conmigo ase, es de muy grande vellaco, i meréscolo yo por aver quesido dar más crédito a un ladrón que no a un ombre de bien, i como V.m. me tenía escrito que es tan redondo i que no stava gastado, i que me daría muy buena quenta, puse mucha confiansa en hello, i ahora como veo que queda en resago de 1.800 libras, no sé por qué él aya podido gastar las dichas 1.800 libras i más 200 sueldos de responsión que me monta la ropa suya i la mía que a vendido en su casa dél, le saldrá al revés o quien le [ha] aconsejado, le [ha] aconsejado mal, porque no saldrá de la cárcel que él no me aya pagado.

[5] Aquí todos quantos aí an estado s’están esglaiados i que no crehen de ninguna manera que él aya gastado de más de 200 ducados en su comer, i no más ansí qu’es menester saber de V.m. qué consierto tenía con V.m. en el comer, si le dava cama i servisio i comer por los cien reales por cada mes, i qué abrá podido gastar en la enfermedad según su juhisio para que le agamos la quenta. Y en la cárcel dise que no me quedará deviendo nada, que V.m. lo tiene todo i los libros, i ansí es menester que V.m. vista la presente, me escriva por via Madrit i a dretura de lo que le a dexiado Guerau y si le a dexiado hotras obligasiones de las que yo de aquí de Valencia le [he] enviado a V.m., i también si le a dexiado ningunas ropas por vender o cobrar ningunas hobligasiones qu’estuviesen a su nombre.

||19v [6] Porque me conviene saberlo de presto i por amor de mí que me lo avise todo i más me avisará si sabe que aya llevado ningún dinero o joyas o perlas aquí a Valencia, porque no puede ser menos y como tengo dicho cada día V.m. m·escriva de lo que supiere, que no puede ser menos que él no aya hecho algún sacabuyo, porque me jura mestre Martín, el sastre, que a jugado y que sabe sierto que es ganador de más de quinientos ducados. Yo m’es estoy helado cómo este ombre puede dar mala quenta, porque de otra parte si fuera ansí que él se pensase estar resagado con mil hochosientas libras no viajara ante de mi, sino que creo que las otras quentas estaran aí en su libro, que como tengo dicho lo enbiará en persona segura, ahunque le aga avantaje de hun ducado.

[7] También dise que no me fatigue, que V.m. dará rasón i es porque V.m. escrive al señor su padre por su letra en el mismo correo que le avisa que de quenta de Francisco Crespo tiene obligaciones de mercaderes en dos quentos, que siendo ansí sería el trasquento en heso, porque a mi pareser las sinco hobligasiones que yo [he] enviado a V.m. suben un quento i medio, que siendo desta manera la quenta vendría salda, que ará V.m., visto este aviso, enviarme copia de las hobligasiones tresladadas de mano de notario; i si no lo querán aser porque disen aí que no’s costumbre de aser, aralas trasladar de mano de algún criado de V.m., solo sepamos lo que contienen i fírmelas V.m. dabaxio para que dellas aquí podamos dar fe i esto se ase por dos cosas, la huna porque yo sepa todas las hobligasiones que V.m. tiene ansí mías como de Jerónimo Grau le aya encomendado, i quién lo deva como porque mi cunjado Antonio Montoro y yo tenemos pleito, porque dise Gerónimo Grau que de la partida que deva Domingo de Arispe de 601.534 maravedís, dise que tiene crédito Antonio Montoro menor de dies piesas, i a hesto no se le da crédito ni se le dará, porque yo me allo con hobligasíones a mi nombre; i ahún no me abastan a lo que el dicho Grau me debe, ansí señor que abremos de ponerlo aquí en compromiso.

[8] Y atvierto a V.m. que lo primero que me a de haser merset es cobrar estas deudas y pasar a hellas, particularmente esta de los 609.934 maravedíes que Antonio Montoro pretiende tener este crédito, que todo lo an barbujado este Guerau; que su intensión es cobrirse con todos y quedar descubierto conmigo i ansí en este particular, en lo que toca a las dies piesas que Antonio Montoro pretiende provar que vendió a Domingo de Arispe que son suyas, déxiele V.m. a hél aser la prueva, porque V.m. si no sabe mui sierto lo que pasa, no me aga mal en hello, porque para provar la identidat de las piesas, a de provar que los berbetes dixiesen que eran suyas i que agan fe de lo que tiravan, quanto i más que’n dicha hobligasión eran de mayor suma, i dise Guerau heran de las mías, lo que yo pretiendo que todo es mío, que de lo que sobre este particular sabe V.m. me avisará de su pareser i no a hotri.

[9] V.m. notifique a los deudores que no paguen a ninguno sino a V.m. pues tiene las hobligasiones y pase luego el dinero pues ay hocasión, que·es avenida la flota, i si por caso mi cunjado huviere hecho algunas diligensias, V.m. como a procurador mío y a quien conoce en mis ||20r hobligasiones i no dar lugar a nada. Solo cobre V.m. el dinero i V.m. me lo remita, i en lo que toca a las tres piesas que envía con Llois Tomás i las demás que estuvieren a mi nombre, V.m. los venda de contado o fiado con persona segura, pues hahora habrá muy buena ocasión en la vinida desta flota que aquí s·ha dicho ya por via Madrit, será allegada que deseo saber la buena junta d·ella, i ansí V.m. como hirá cobrando, me ará mersé de avisarme.

[10] Porque si en alguna cosa o embargo le hisiesen algunos en mis deudas, l’envío con la presente rogonosimiento de los que yo l’enviado que abrá nadie que le pueda aser contraste, que de la resebida me ará V.m. mersé.

[11] Mi cunyado no ará ninguna cosa y ansí digo a V.m. que V.m. cobre todo, porque he menester el dinero y se remita en contado con persona segura, digo con arriero ordinario o con sédulas de cambio con todo mi avantaje.

[12] Aquí avemos pensado en saber qué a hecho o a quién a vendido Jerónimo Grau aquellas quarenta y quatro piesas que yo l’enviado i las diesiocho piesas que él traía i la seda torsida, que·s mirar el drecho del almojarifasgo de Sevilla de 21 de maio 1590 asta el día de hoy i allí se verá a quién a vendido y por qué presios i qué cantidades i si V.m. por otra via me puede dar vestixio, lo ará con toda brevedat para que yo pueda pedirle algo y crea V.m. que del dicho Grau haga V.m. más incapié que si no lo conosiera, que yo serviré en todo lo que V.m. me mandare si V.m. en esto me da deligencia en que yo le cobre, que yo crea que al resebir d·esta mi carta, ya abrá V.m. vendido toda la ropa i cobrado las pagas cahidas y a la continua V.m. me avisará de todo, y no siendo ésta para más nuestro Señor le guarde.

[13] El libro de Jerónimo Grau con los demás papeles que a dexiado aí i estoy aguardando para que él pueda mejor dar quenta. Cambios para d’aý vale al 4 por 100 i no ay dinero para Madrit. No hay dinero para feria de febrero, dentro de dos o tres días se abrirá i creo que se abrirá al 6 por 100 i abrá mucho dinero y no ofresiéndose otro, nuestro Señor le guarde. Francés Crespo.

Cartes comercials i lletres de canvi de Francés Crespo, mercader valencià (1585-1601)

Подняться наверх