Читать книгу Matriks - Joan Hambidge - Страница 17

O digterlike vaders wat woon in bloemlesings,

gepasticheer, geparodieer, gepersiflage u naam,

laat ons u nogmaals lees in ander vorme

soos in die oorspronklike, nes in die afskynsels;

gee ons vandag ons inspirasie,

vergeef ons die blatante plundering

en misdoen in die skoene van die grotes.

Laat kom ons nie in versoeking,

met ’n sekel of simbaal

of papegaai-eggo’s,

want u bly die grootste én die sterkste

al is kuns so boos,

u het ’n Eiendoms Onbeperk,

u is gesteenbok en gepoolsee,

u is die suiwerste wiskunde,

’n volledige, finale allotroop.

Vir ewig en ewig, amen,

vir ewig en ewig, amen.