Читать книгу NOS4A2 - Joe Hill - Страница 116

Książka ta złożona została odmianą czcionki Caslon, zaprojektowanej w osiemnastym stuleciu przez Williama Caslona I (1692–1766), angielskiego rusznikarza i znanego drukarza epoki. Nie jest on w żaden sposób spokrewniony z Paulem Caslonem, który w roku 1968 udał się do Gwiazdkowej Krainy i uciekł do Bieli z Millie Manx po strasznej Wigilii, kiedy runęła góra Cukrowa Laska. Po długim pozaczasowym czasie Millie wyprowadziła go wraz z dwójką innych dzieci – Francine Flynn i Howardem Hitchcockiem – z białego szumu do lasu. Spomiędzy drzew obserwowali, jak inne dzieci (mięczaki!) wychodzą z lasu, wszystkie zapłakane, szlochające i roztkliwiające się nad sobą, ze smarkami i łzami rozsmarowanymi po twarzach. Millie przedrzeźniała je po cichu, jak się mażą i smarczą i było to takie zabawne, że Paul musiał zagryźć dwa rzędy zębów, żeby powstrzymać się od śmiechu.

Świat rozliczy się z tymi dzieciakami. Mięczaki są dobre tylko jako cele w zabawie nożyczki dla włóczęgi albo ugryź najmniejszego.

Kiedy pierwsza gromada skierowała się na drogę do domu Sanie Mikołaja, wiedzieli, że pora odejść. Millie poprowadziła pozostałą trójkę do srebrnego świerka, na którym wisiały ich ozdoby, daleko od miejsca, gdzie Wayne Carmody (Król Mięczaków!) wraz ze swoim ojcem rozbijał aniołki i bombki. Każde z Wiernych Dzieci Charliego zabrało swoją ozdobę i razem ruszyli w dół wzgórza, przez nikogo niezauważeni. To smutne, że Gwiazdkowa Kraina zniknęła, ale nie ma sensu płakać nad rozlanym mlekiem czy katastrofalnymi lawinami, a poza tym teraz cały świat będzie ich placem zabaw!

I naprawdę nie ma znaczenia, że nie mogą już mieszkać w wiecznej Gwiazdkowej Krainie. Ostatecznie Boże Narodzenie jest po prostu stanem umysłu i dopóki masz w sercu odrobinę świątecznego ducha, każdy dzień jest dniem Bożego Narodzenia.