Читать книгу Stil punt van die aarde - Johann de Lange - Страница 14

1. Laatmiddag

Ek laat sak my pen & merk N.P. aan-

gestap kom, die son ’n laat nektarien.

“Is dit ’n gedig in jou sak,” vra ek,

“of is jy net bly om my weer te sien?”

2. Middernag

’n Vlieswolk skil terug oor die maan, ’n melkige ring

oor sy goue glans, waar ek alleen met woorde goël.

N.P. kom staan buite my leeslamp se goue kring

& vra, “Sal jy om godsnaam nou áfklim van my voël?”

3. Nanag

In die nanag met papier & pen

probeer ek hom van ver af ken:

met my vinger op die plansjet gelê

vind ek hy het alles reeds gesê.

4. Voordag

Voor die oop venster met die oggendlig blouswart agter hom

– swaarder van lyf as toe sy torso in smal heupe kon voeg

soos ’n Griekse beeld, sy elke frase ’n goue spreuk –

bly elke gesteelde aanblik steeds heer-, heer-, Heerlik genoeg.