Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 11

Туйғулари эзгу, ўйлари тиниқ,

Қаршисида зебо, нурафшон олам.

Ранглар жилвасидан кўзлари тиниб,

Атрофга энтикар шу шайдо одам.

Самоларнинг шаффоф ложувардига

Ҳисларини чайиб, қўшиқ битади.

Ўзининг толеи, севинч – дардига

Ўзгаларникини қўшиб битади.

Қалбига гўзаллик оташи қўниб,

Ўйида – яратмоқ ташвиши.

Бу кекса оламни қўшиққа кўмиб,

Яшартмоқ унинг ҳам муқаддас иши.

Каптар суратини чизади бола,

Енгил парвозига маҳлиё.

Қушнинг қанотида шу зебо олам,

Унга келтиргандай севинч ва зиё.

Ўзга камтарлар ҳам шўх ўргилишиб,

Атрофида майин “ку-ку”лар.

Бола суратига мавзу бўлишиб,

Тиниқ ўйларига кирмоқчи улар.