Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 2

Чаманда недандир топгандек озор,

Гулнинг ёноғида ақиқ донаси.

Балки бу – қуёшнинг зиёсига зор

Гулнинг бағридаги мунг нишонаси.

Булбул хонишисиз ўтдими туни,

Хазон фасли дилга ҳасрат уйди ё?

Боғбони қаровсиз қолдириб уни,

Асло ардоқламай севмай қўйди ё?

Сен чаман кезасан: шўх ва бахтиёр,

Лабингни безамиш эрка табассум.

Қалбда олам-олам севинчларинг бор,

Дилбар боқишларинг бокира, маъсум.

Чаманнинг гули ҳам, моҳир гулчи ҳам,

Уни мадҳ этувчи куйчи ҳам ўзинг,

Ҳусн ва латофат нигоҳингда жам,

Ки бахт, гўзалликка ошиён – кўзинг,

Ҳар тонг боғлардаги ёноқлари ол

Гулларга шодланиб тикилганим он,

Гул янглиғ, дилрабо, нафис, баркамол

Кўзимнинг олдига келади инсон.

Бироқ, ғам-аламдан мисоли ақиқ,

Унинг кўзларида кўрмагимдир нам.

Майли, шод инсоннинг кулгуси ҳақи

Гулнинг яноғида йиғласин шабнам.