Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 160

Фаришталар ҳам гоҳи аччиқ ёш тўкар эмиш,

Вола қилди ўзига мени ушбу афсона.

Дур бўлиб дарёларнинг тубига чўкар эмиш

Соҳилда йиғлаганда фаришталар пинҳона.

Водариғ, париларни йиғлатган буюк фарёд

Қай бир зебо ҳуснида дурдона бўлиб кулса!

Нетай, марварид шода этолмаса мен шод,

Кулолмасман санамлар кўзидан ёш тўкилса!

Мен учун бахтли ҳолат: ахир сиз беҳад шодсиз,

Яшагум ўзни тутиб соҳилларга боришдан.

Майли , бирор гўзалнинг кўкси қолсин зийнатсиз,

Фақат сиз ғамлар аро кўз ёш тўкманг, фариштам.