Читать книгу Умрим есталиклари - - Страница 5

Ўтди гўзалим у томондан бу томонга,

Солмай назарин биз каби яхшию ёмонга.

Билмам неча йил қилгуси ул жабрини жонон,

Ҳижрон азоби рангимни ўхшатди сомонга.

Бир мен эмас ишқида куйган, неча ошиқ

Ваҳ-ваҳ, қиё боқмади ул аҳли замонга.

Сабрим тугагач журъат этиб йўлини тўсдим,

Таклиф этайин юрса агар боғу чаманга.

Чимрилди қоши, бир силкиниб кетди йўлига,

Ҳай-ҳай, онинг кокиллари тегди товонга.

Бу ҳолни кўриб маст бўлибон учди хаёлим,

Гўёки сайд сайёдини олди нишонга.