Читать книгу Умрим есталиклари - - Страница 7

Менинг кўнглимни сайд этган ўшал кўзи хуморидур,

Ёзиб мадҳини байт этган қаро қоши ҳилолидур.

Муҳаббатнинг ниҳоли йилма-йил барқ уриб ўсди,

Қуёшдек парвариш этган гўзал ёрнинг висолидур.

Нигоримнинг юзин кўрсам очилгайдир дили бағрим,

Қувончим кўкка сиғмай ёзибман дилда боридур.

Севикли дилрабони таърифига сўз тополмасдан,

Чалиб соз тавсиф этдим, кўнгилда жоннинг торидур.

Сочингга оқ тушубдир, деб таажжуб қилмангиз, дўстлар,

Кўнгил ёшдур, бу соч оқи муҳаббатни қировидир…