Читать книгу Татарские стихи - - Страница 27

Кеше күңеле бигерәк нечкә,

Җеп кебек, өзелергә тора.

Каты бәрелмәгез кешегә,

Тиз төзәлми бит яра.

Бирелгән кешегә тел —

Сөйләшеп яшәр өчен.

Әгәр бүре сөйләшә алса,

Усал сөйләшер иде гел.

Бүре булмыйк, дуслар,

Кеше бит акыл иясе.

Сүзнең кадерен белик,

Уйлап сөйлик сүзне.

Матур сүз әйттегезме

Әле бүген берәйсенә?

Өлгергәнсез, димәк, ул кешенең

Кояш балкый күңелендә.

Кеше шатландыра белсәң,

Үзең дә алырсың шатлык.

Җир шары әйләнгән кебек,

Бар да әйләнеп кайтыр.