Читать книгу Татарские стихи - - Страница 44

Куе урманга кердем,

Кычкырып бер җырладым.

Кайтавазга моңым охшады,

Җырның сүзләрен кабатлады.

Агыла җыр, җыр агыла,

Моң чишмәсе саф, чиста.

Чәчкә кырау төшсә дә,

Һаман җырлый килә.

Җырлыйм әле, җырлыйм әле,

Нык бирелеп хисләргә.

Җыр белән яшәүе рәхәт,

Җырлар бетсә, нишләргә?!

Һәркемнең бу донъяда

Үз эзе була.

Минем дә калыр эзем,

Ходай биргән җырларда.

Тамашачым, сиңа карап,

Рәхәтлек мин кичерәм.

Сез мине бәхетле итәсез,

Мин шуны яхшы беләм.

Җырлыйм әле, җырлыйм әле,

Нык бирелеп хисләргә.

Җыр белән яшәүе рәхәт,

Җырлар бетсә, нишләргә?!

Җырлы гомер бетмәячәк —

Без туганбыз мәңгегә.