Читать книгу เสียงร้องแห่งเกียรติยศ - Морган Райс, Morgan Rice - Страница 15

บทที่ ห้า

Оглавление

เจ้าชายเคนดริคทรงไม่เห็นค่าว่าเสรีภาพที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร จนกระทั่งวันนี้ ช่วงเวลาที่ทรงถูกคุมขังอยู่ในคุกใต้ดินนั้นได้เปลี่ยนแปลงมุมมองที่มีต่อชีวิตของพระองค์ ตอนนี้พระองค์ทรงเห็นค่าของสิ่งเล็กน้อยทั้งหลาย สัมผัสของแสงอาทิตย์ สายลมที่พัดพระเกศา และการได้อยู่ภายนอกนี้ เจ้าชายทรงควบม้าตะบึงไป รู้สึกถึงพื้นโลกเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็วด้านล่าง ได้กลับมาทรงฉลองพระองค์ชุดเกราะ ได้จับอาวุธอีกครั้ง และได้ทรงม้าเคียงบ่าเคียงไหล่กับเพื่อนทหารทำให้พระองค์ทรงรู้สึกราวกับถูกยิงออกจากปืนใหญ่ และทรงรู้สึกชะล่าใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เจ้าชายเคนดริคทรงหมอบลงต่ำเพื่อให้ลู่ไปกับสายลม แอทมี สหายสนิทควบม้าอยู่ด้านข้าง ทรงซาบซึ้งกับโอกาสที่ได้ร่วมต่อสู้กับเพื่อนพ้อง ได้มีโอกาสร่วมศึกครั้งนี้ ทรงอยากช่วยปลดปล่อยบ้านเกิดจากการยึดครองของพวกแม็คคลาวด์ และให้พวกมันชดใช้ในสิ่งที่ทำ เจ้าชายทรงเร่งควบม้าไปหาการเข่นฆ่า แม้จะทรงรู้ว่าเป้าหมายที่แท้จริงของพระองค์ ไม่ใช่พวกแม็คคลาวด์ แต่เป็นอนุชาของพระองค์เอง ราชากาเร็ธ เจ้าชายเคนดริคไม่มีวันยกโทษให้ที่เขาสั่งคุมขังพระองค์ ป้ายสีว่าพระองค์เป็นผู้ลอบปลงพระชนม์พระบิดา จับตัวพระองค์ไปต่อหน้าเพื่อนทหาร และพยายามที่จะประหารพระองค์ด้วย เจ้าชายทรงต้องการล้างแค้น แต่เมื่อพระองค์ยังไม่มีโอกาสนั้น อย่างน้อยที่สุดก็ในวันนี้ พระองค์จะเอาคืนจากพวกแม็คคลาวด์ก่อน

เมื่อเจ้าชายเคนดริคกลับมาที่ราชสำนักอีกครั้ง เมื่อนั้นพระองค์จะจัดการทุกสิ่ง จะทรงทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อปลดอนุชาลงจากบัลลังก์และสถาปนาเจ้าหญิงเกว็น ผู้เป็นขนิษฐาขึ้นปกครองแทน

พวกเขาเข้าไปใกล้เมืองที่ถูกปล้นสะดม กลุ่มควันดำขนาดใหญ่ม้วนตัวพุ่งมาหาพวกเขา เจ้าชายเคนดริคสูดควันฉุนเข้าไป ทรงเสียพระทัยที่ต้องมาเห็นเมืองในอาณาจักรแม็คกิลเป็นเช่นนี้ หากพระบิดายังอยู่ เรื่องนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้น หากกาเร็ธไม่ได้เป็นผู้สืบทอดราชบัลลังก์ เรื่องนี้ก็จะไม่เกิดขึ้นเช่นกัน มันเป็นความอัปยศและรอยด่างบนเกียรติยศแห่งราชวงศ์แม็คกิลและกองรบเงิน เจ้าชายเคนดริคทรงภาวนาว่าพวกเขาไม่ได้มาช่วยชาวบ้านเหล่านี้ช้าเกินไป ทรงขอให้แม็คคลาวด์ไม่ได้อยู่ที่นี่นานเกินไป และขอให้มีคนบาดเจ็บล้มตายไม่มากนัก

เจ้าชายทรงกระตุ้นม้าแรงขึ้น แล้วควบนำหน้าคนอื่น ๆ ไป ขณะที่ทุกคนบุกตะลุยเข้าไปเหมือนกับฝูงผึ้ง มุ่งหน้าผ่านประตูเมืองที่เปิดอยู่ ทุกคนควบม้าผ่านเข้าไป เจ้าชายเคนดริคทรงชักดาบออกมา เตรียมพร้อมเผชิญหน้ากับกองทัพแม็คคลาวด์เมื่อเข้าไปในเมือง พระองค์ทรงตะโกนโห่ร้องขึ้น พร้อมกับคนอื่น ๆ รอบพระวรกาย และเกร็งรับการปะทะ

แต่เมื่อพระองค์ผ่านประตูเมืองเข้าไปยังจัตุรัสที่เต็มไปด้วยฝุ่น เจ้าชายกลับต้องประหลาดพระทัยกับภาพที่ทรงเห็น ไม่มีอะไรเลย โดยรอบมีสิ่งที่บ่งบอกถึงการบุกโจมตี การทำลายล้าง ไฟไหม้ บ้านเรือนถูกปล้นสะดม ศพกองพะเนิน และสตรีหลายคนล้มลุกคลุกคลาน พวกสัตว์ถูกฆ่าตาย และมีรอยโลหิตบนกำแพง มันคือการสังหารหมู่ กองทัพแม็คคลาวด์เข่นฆ่าชาวบ้านผู้บริสุทธิ์ เรื่องนี้ทำให้เจ้าชายเคนดริคทรงคลื่นเหียน พวกมันขี้ขลาดตาขาว

แต่สิ่งที่ทำให้ทรงประหลาดพระทัยระหว่างที่ทรงม้าไปนั้นคือไม่มีพวกแม็คคลาวด์ให้เห็นเลย เจ้าชายเคนดริคไม่เข้าพระทัย เหมือนกับทั้งกองทัพเคลื่อนพลหายไปอย่างตั้งใจ ราวกับพวกมันรู้ว่ากองทัพของพระองค์กำลังมา เปลวไฟยังลุกไหม้อยู่ เห็นได้ชัดว่าพวกมันตั้งใจจุดขึ้น

เจ้าชายเคนดริคทรงเริ่มเข้าใจลาง ๆ ว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนลวง กองทัพแม็คคลาวด์ต้องการหลอกให้กองทัพแม็คกิลมาที่นี่

แต่เพื่ออะไรล่ะ?

เจ้าชายเคนดริคทรงหันไปมองโดยรอบทันที พยายามมองหาว่ามีใครหายไป หรือมีกองพลไหนถูกลวงไปทางอื่นหรือไม่ พระหทัยว้าวุ่นกับสิ่งที่เพิ่งเข้าใจ ความคิดว่านี่อาจจะเป็นแผนการเพื่อปิดล้อมทหารกองพลหนึ่ง เพื่อลอบโจมตีพวกเขา เจ้าชายทรงมองหาไปทุกที่เพื่อหาว่าใครหายไป

แล้วพระองค์ก็คิดออก มีคนหนึ่งหายไป เด็กรับใช้ของพระองค์

ธอร์

เสียงร้องแห่งเกียรติยศ

Подняться наверх