Читать книгу Иман юлы. Шигырь - Рузил Фазлыев - Страница 4

Язмыш дибез, аны гади телдә.

Тәкъдир итеп, язып куелган.

Үтәр өчен, аның кадерен белеп,

Кеше гомерләре буеннан…

Ике юлы- hәрчак сайлар өчен,

Кайсы юлдан, ничек барырга.

Юллар алыштырып яшәмичә,

Кушканында кирәк калырга.

Гәмәлләрдә язмыш матурлыгы,

Болар барсы кеше ирегендә…

Сайлый белү, кеше акылында,

Күңелендә аның – җилегендә.

Язылгандыр гомер озынлыгы,

Ләкин алар безгә билгесез…

Тыелырга кирәк, үтәү кирәк,

Дөрес яшәүләрнең билгесен.

Бөтен ризык Раббың тарафыннан,

Булган малың- сынау нигъмәте.

Билгеле бит, кеше җир йөзенә,

Үз теләге белән килмәсе…

Тәкъдир бит ул гади генә түгел,

Ул бит- сиңа диеп язылган…

Тәкъдиреңә тугры булу кирәк,

Гомер буе… аның языннан…

Безнең өчен ул бит язылган!