Читать книгу 2020 нче ел. Шигырь. Том 4. Стихи - Рузил Фазлыев - Страница 53

Күпме теләк әле теләнмәгән,

Күпме юллар калган үтәсе.

Кечерәеп беткән йомгакларны,

Бердә килми ашыгып сүтәсе.

Очып китү өчен канатлар юк.

Тәпилибез hаман атлыйбыз.

Алдап булмый икән күңелләрне,

Бәрәкәтен әллә тапмыйбыз.

Үтелмичә кала вәгьдәләрдә,

Хәтерләрдән чыгып югала.

Башкарылмый иң кирәге кайчак,

Бер файдасыз вакыт югала.

Җитә алмас инде калган вакыт,

Гомер буе кирәк – эшләргә.

Кайсын гына бүген башкарсаңда,

Калганнары белән нишләргә…