Читать книгу 2020 нче ел. Шигырь. Том 4. Стихи - Рузил Фазлыев - Страница 57

Булган бәхетеңне күрми калма,

Күрә алсаң эчтә бикләмә…

Карашларың бәхет көтә икән,

Туган хисләреңне чикләмә.

Ашыгудан файда була алмый,

Бәхет эзләп, бәхет табылмый.

Бәхет сине үзе табар әле,

Тормышыңда барсаң абынмый.

Кем бәхетле затлы кием кисә,

Кем саулыкны өстен күрәдер.

Дөньялыкта нидә омтылышы,

Аладыр ул, шундый бүләген.

Тамак туклык кемгә олы бәхет..

Имән – саулар булса туганнар..

Аралашып бергә яшәгәннәр,

Барысыда якын булганнар.

Ярыйда әле җирдә тоя алсаң..

Күңелләрең аны аңласа…

Оныткандай сине җирдә калып..

Мәңгелеккә күчә алмаса…