Читать книгу Wesele - Stanisław Wyspiański - Страница 26

 PAN MŁODY

Jak się żenić, to się żenić

  RADCZYNI

komu dzwonią lat południe,

niech się spieszy użyć wczasu

 PAN MŁODY

tak się pić chce przy źródełku;

ożenić się w tem pragnieniu,

to tak, jakby w uniesieniu....

  RADCZYNI

w równe nogi wskoczyć w studnie

 PAN MŁODY

nie utonę, nie utonę

  RADCZYNI

topi się, kto bierze żonę

 PAN MŁODY

Niech się stopi, niech się spali,

byle ładnie grajcy grali,

byle grali na wesele.

Jak się tak muzyka miele,

jak na żarnach, hula, dzwończy,

niech se huka, stuka, puka,

pląsa, bije, przybasuje,

piska skrzypiec struną cienką,

tak podskocznie, tak mileńko;

niech się miele jak młyn wodny

w noc miesięczną, w czas pogodny;

szumiejąca, niech się snuje

a niech w dźwiękach się nie kończy,

choćby usnąć w tańcowaniu

przy mieleniu, przy hukaniu,

w zapomnieniu, w kołysaniu;

światy czarów, – czar za światem! —

jestem wtedy wszystkim bratem

i wszystko jest moim swatem

w tém weselu, w tej radości:

Bóg mi gości pozazdrości.

Granie miłe, spanie miłe,

życie było zbyt zawiłe,

miło snami uciec z życia,

sen, muzyka, granie, bajka, —

zakupiłbym sobie grajka, —

spać, bo życie zbyt zawiłe,

trzaby mieć ogromną siłę,

siłę jakąś tytaniczną,

żeby być czemś na tej wadze,

gdzie się wszystko niańczy w bladze, —

to już tak po uszy sięga,

Los: fatyga, czas: mitręga.

Spać, muzyka, granie, bajka,

zakupiłbym sobie grajka,

to mi się do duszy nada

  RADCZYNI

Ach, pan gada, gada, gada