Читать книгу Imię róży Wydanie poprawione przez autora - Umberto Eco - Страница 4

Manuskrypt Adsa podzielony jest na siedem dni, każdy dzień zaś na okresy odpowiadające godzinom liturgicznym. Podtytuły w trzeciej osobie dodane zostały prawdopodobnie przez Valleta. Ponieważ jednak ułatwiają czytelnikowi orientację, a zwyczaj ten nie jest obcy ówczesnej literaturze pisanej w języku ludowym, uznałem, że lepiej ich nie usuwać.

W niejakie zakłopotanie wprawiło mnie to, że Adso powołuje się na godziny kanoniczne – ich podział nie tylko zmienia się zależnie od miejsca i pory roku, ale według wszelkiego prawdopodobieństwa w XIV wieku nie przestrzegano z całkowitą ścisłością wskazań ustalonych w regule przez świętego Benedykta.

Jednakże wydaje mi się, że aby zorientować z grubsza czytelnika, można – częściowo wnioskując na podstawie tekstu, a częściowo dokonując konfrontacji pierwotnej reguły z opisem życia zakonnego, podanym przez Edouarda Schneidera w Les heures bénédictines (Grasset, Paris 1925) – trzymać się następującej oceny:

Rachunek opiera się na tym, że w północnych Włoszech pod koniec listopada słońce wstaje około 7.30, a zachodzi około 4.40 po południu.