Читать книгу Transport w przedsiębiorstwie - Wojciech Budzyński - Страница 10
Rozdział 2
Uwarunkowania prawno-zwyczajowe decyzji transportowych
2.2.
Umowy transportowe i spedycyjne w prawie cywilnym
ОглавлениеZaprezentowane wyżej akty prawne, po ich ratyfikacji, stają się częścią krajowego systemu prawnego. W tym miejscu zostaną przedstawione jednak tylko ustawy i rozporządzenia krajowe.
W przypadku polskiego prawa najważniejszym aktem jest ustawa Kodeks cywilny, ale znajduje tu zastosowanie także szereg różnych ustaw i rozporządzeń.
Z przepisami prawa opublikowanymi w dziennikach urzędowych można zapoznać się na różnych portalach prawnych lub na stronie sejmowej: www.sejm.gov.pl w części „Prawo”, gdzie znajduje się Internetowy System Informacji Prawnej.
Szczegółowo kwestii transportowych dotyczą następujące części Kodeksu cywilnego:
■ Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Tytuł XXV. Umowa przewozu, Dział III. Przewóz rzeczy, art. 779−79318.
■ Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Tytuł XXVI. Umowa spedycji, art. 794−80419.
Uregulowania zawarte w Kodeksie cywilnym dotyczą zasad zawierania umów i praw oraz obowiązków stron takich umów – zleceniodawcy oraz przewoźnika i spedytora. Umowa przewozu i umowa spedycji są zatem umowami nazwanymi, czyli występującymi w prawie cywilnym.
Podstawowym aktem prawnym, regulującym kwestie przewozu towarów w transporcie krajowym, ale mającym zastosowanie także do przewozów zagranicznych, jest Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe20. Dotyczy ona praktycznie jedynie przewozów drogowych i kolejowych.
18
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. z 1964 r., nr 16, poz. 93 z późn. zm.
19
Tamże.
20
Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe, tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 915.