Читать книгу Transport w przedsiębiorstwie - Wojciech Budzyński - Страница 11

Wśród innych, krajowych aktów prawnych należy wskazać takie, jak:

■ Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym21.

■ Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski22.

■ Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 24 lutego 2006 r. w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego23.

Ustawa o transporcie drogowym dotyczy m.in. odpowiedzialności za niewłaściwy załadunek, natomiast w Kodeksie morskim poruszono m.in. kwestie posługiwania się konosamentem oraz zwolnień przewoźnika z tytułu awarii wspólnej. Istotnymi elementami przytoczonego rozporządzenia są:

● wymagania odnośnie do protokołu reklamacyjnego z tytułu szkód w transporcie;

● termin na zajęcie stanowiska przez przewoźnika w sprawie reklamacji;

● założenie uznania reklamacji transportowej po upływie powyższego terminu.

Rozporządzenie jest aktem wykonawczym do ustawy Prawo przewozowe.

Umowa z przewoźnikiem i spedytorem

Dopiero na trzecim etapie należy brać pod uwagę tzw. wyraźną wolę stron, wyrażoną w umowie. Do umowy mogą mieć zastosowanie warunki ogólne jednej ze stron. W interesie zleceniodawcy jest, żeby były to ogólne warunki zakupu usług transportowych, opracowane przez niego. Oczywiście, przewoźnicy starają się wprowadzić do umowy swoje ogólne warunki przewozu.