Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 45

Безнең гөлләр чәчәк атар җирдә

Озакламый җилләр тик узышыр:

Кырау сукты, туң йөгерде инде —

Алда зәһәр, озын урыс кышы.

Меңәр ел нур сибәр дигән кояш

Төшеп кунды тарих чүплегенә.

Тавыш бетте… Тик телсезләнмәдек!

Бугазлардан салкын үпте генә.

Мәйданнардан өйгә таралганда

Янды йөрәк – чыраг кисәведәй! —

Чиле-пешле булса да, нигә, аһ,

Сагындыра шулай кичәге җәй?

Киенгәннәр шәп киенеп калды:

Башта – кеш бүреге һәм өс купшы.

Алар җиңел кичәр. Ә без – шәрә…

Алда зәһәр, озын урыс кышы.

Ул ыржаер һәр йорт кыегыннан,

Ялт-йолт килер теше – боз сөңгеләр.

И сырхау ил! Ютәлләве дә – кан,

Һәм сеңгерсә дә кан сеңгерә.

Ул кулъяулык ясар бездән кабат,

Җаныбызны суган кебек әрчер.

Һәм тантана итәр! Ярсып! Ярсып! —

Тәүге умырзая баш төрткәнче.