Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 64

Җилфер…

Җилфер…

– Җилме?

– Җилдер…

Иярәм дә мин үтәли йөрим

Күлмәгеңнән синең – ап-ак киндер…

Түбәләргә менеп, кошлар куам —

Күгәрченнәр гүли, гөлдер-гөлдер…

– Ә, бәлки, син – төндер?

– Бәлки, төндер…

Дөнья әле бүген ишетергә,

Теләмәгән ялгызак бер өндер?

Күр: үтәли йөрим – йортлар аша,

Җаннар аша – ишетмисез бары.

Һәркемнең үз куанычы, гаме,

Үрсәләнеп торган тиңсез зары.

Ә мин биим кыек читләрендә —

Кем өчендер, бәлки, мин өндер дә…

Төшләреңнән айнып елмаясың,

Кул селтисең:

– Китче…

Кит!

Көлдермә!

Һәм мин очам моннан ераккарак…

Каналларда – көймәләр – җип-җиңел…

Кара чутыр малай әнкәсенең

Ычкындыра кулын:

– Кем ул?!

– Җилдер…

Мин елмаям бары:

– Җилдер… җилдер…

Ә кып-кызу көньяк төне җиргә

Япкач зәңгәр ябынчасын – киндер,

Мин иелеп аңа әкият сөйлим

Һәм җыр көйлим таңга кадәр:

– Җилбер-җилбер…