Читать книгу Verzäll mer jet vun Kölle! - Armin Foxius - Страница 15

Su! En zwei Däch han mer Hellije Dreikünninge, un weil die Session dismol su koot es, trecke mer en veer Woche allt om Rusemondach durch de Stadt. Do muss mer he en Kölle höösch oppasse, dat mer dat schön usenander jefrößelt kritt. Et laufe jo jetz allt Sitzunge. – Spädestens hück weede die Künningsfijürcher met ehrer janzen Kumpanei us Deener, Sklave, Fraue un Kamele usem Katöngche jeholt un op de Finsterbank jesatz, su quasi vis-a-vis vun der Krepp, domet se wesse, wo et hinjeit.

No han die Drei jo för uns he en Kölle jet janz Spezielles, wäm verzäll ich dat!- Un als Fijürcher kannste se janzjöhrich kaufe; jeschnetz us Oberammerjau, jejosse, us Pappmaschee, us Plastik, un abstrak als Wäscheklammere. Un am sechste Janewar weed em Dom jeds Johr, ävver nor dann, nohm Huhamp dä Schring bovven em Jevvel opjemaat un mer kann die drei Köppche vun dä Hellije sinn.

Un weil die Drei beim Herrjott an der Krepp wore un ich jetz bei denne bin, ston ich no quasi tirektemang vörm Jesuskingkche. – Letz Johr frochte ne Jung sing Moder: Woher weiß mer dann, dat die dat wirklich sin? Drop die: Do Dööfche, steit doch dran: Kaspar, Melchior, Balthasar!

Mer kann die Drei als Kreppefijure en su Läden doför kaufe, un em Advent vör allem op dä Weihnachtsmät; mer han jo jenoch. Ävver auch als Andenke weede se jän us Kölle metjenomme. – No jitt et nit mih suviel Andenke wis fröher: do stundt jo bei fass jedem em Wonnzemmerschaaf en Jondel us Venedig, ne Eiffelturm us dem Paris, e Brandenburjer Tor, en Baumschiev met Alpe drop jemolt. Un üvverall dät mer sich Schnapsjläsjer besorje. Ävver wat dä jroße Renner wor un es un immer sin weed, sin die Dömcher. En alle Jröße, met Musik dren, op nem Postamentche, op ner Muscheldos, us Zink jejosse, mihstens su jet rötlich; un mer weiß immer, wat et es: e Modellche vun unsem Dom.

Un unjeloge: Die fingste en aller Welt. – Ich kannt ens einer, dä kunnt dat nit ligge, dat die Dömcher irjendwann ens op Fluhmät, he un och em Usland, lande däte. Hä dät die opkaufe un heimbrenge un stallt se en e Rejälche: endlich widder en Kölle am Rhing!

No hatte mer jo letz Johr Luther-Johr wäje dä Reformation vör fönfhundert Johre. Do hät die Firma Playmobil sich jedaach: Mer han Pöppcher vum Dürer un vum Goethe, woröm nit vun däm Luther? Un dat dät sich jot verkaufe, kom bei Pänz an un dät die met dem Mann bekannt maache. Ävver dat kunnt nen evangelische Pastur he en Kölle nit ligge, dat wor däm zo jewöhnlich. Hä dät su Fijürche opkaufe, usem Verkehr trecke, enschmelze un zo Bochstabe jeeße för janz Bedeutungsvolles: „Reformation II“. Tja, su sin su Theologe. Beim Amazon kannste die Pöppcher noch för 15 Euro kaufe, un en der Mayerschen weeden se för 2.99 verramsch.

En zwei Däch sin uns Dreikünninge an der Krepp anjekumme, am Siebte weed am Schring die Klapp zojemaat, am drette Febbuar, am Dach noh Leechmess, flüch dä Baum op de Stroß, un dat janze Kreppeschmölzje kütt em Katong widder op der Schaaf. Un am 12. Febbuar han mer dis Johr Rusemondach.

Wie singe die FC-Fans üvver uns Kölsche, un jrad die müssen et jo wesse: Mer sin nor ne Karnevalsverein!