Читать книгу Verzäll mer jet vun Kölle! - Armin Foxius - Страница 16

Dreikünningestroße

Оглавление

Su, jetz han mer Dreikünninge hinger uns, mer setz noch e paar Däch en der Stuff en der Chressdachsdeko, un bei mänchem steit der Baum sujar bes Leechmess. Ävver jetz jeit et och met de Fastelovendssetzunge loss; Äschermettwoch es jo allt om 26. Febbuar.

Ich han mer no ens die Stroße vörjenomme, die met dä Tres Coronati zo dun han. – Zwesche Ebertplatz un Zint Angenis jeit de Nüßer Stroß, un quer drüvver läuf de Balthasarstroß. Dat es die längste vun dä drei Stroße, die noh C+M+B he benannt sin. Halde mer uns ehts ens rächs. Weil dä Balthasar däm Hellije Kingk Jold metjebraht hät, es he op der Eck och ne Juwellier un donevve ne Laden „Kinderträume“ met Spillsaache un Kinderklamotte. Et jitt och ne Bioladen; su e Kingk un Maria un Joseph solle sich jo jesund un zickjemäß ernähre. Un am Engk vun der Stroß es die Hülchrather Stroß, un links de Eck eröm hät en der Nummer Sibbe dä Heinrich Böll jewonnt, jo, dä Böll. Un do dä katholisch jedäuf wor, kunnt dä mem Balthasar och jet anfange.

Jetz retour. Do steit dä staatse Bau vun dä ahl Volksschull, jetz en Jrundschull. Un die Pänz om Hof han Paus un spille un juchze, un losse der Balthasar ne jode Mann sin. Wigger: ne Shaolin-Tempel för Kung Fu ze liere, ne Kinderjade, e Famillijecafé, un widder e Klamottelädche. Un dann op der Eck ne Blomelade, do kann mer dem Maria e Adventsjesteck metbrenge.

Rüvver üvver die Nüßer. Op der Eck der „Stüsser“ för ne Fröhschoppe, un et Kölsch koss 1.60. Op he däm Deil sin zwei Kioske, in einem kannste Jazz hüre, et jitt ne Vietnames, ne Spanier, nen Japaner. Un och ne Bestatter un en Weetschaff, die sujar zwei Bundeskäjelbahne hät. Deck un fett litt do die ahl Feuerwaach, bejrenz von Melchior- un Kasparstroß. Am Engk kütt quer die Krefelder, un mer süht Zint Dröck vum Böhm.

Quer litt die Stroß vum Kaspar, dä Myrrhe metjebraht hät. He sin vill Wonnhüser, ävver och nen Steuerberater; wä weiß, wat su Künninge zo verstüre han. Un för Studente jitt et e „Studierenden-Wohnheim“ un ene Kinderlade, en Ajentur för Schauspiller un ne Jewerbehoff för Solarenerjie: Wann de Sonn schön schingk!

En der Melchiorstroß (dä mem Weihrauch) litt ne Haufe vun sechs E-Roller; apaat! An einer Eck es noch en richtije Poss, an ner anderen ne Schuster; vun he sühste der Dom, wo die drei Künninge jetz wonne. Un en der Stroß jitt et e „Café Courage“, dat brohte die Drei bei Jott, mir ävver hück och noch!

Janz woanders litt die „Dreikönnigenstraße“. Do jeis vun der Vringsstroß en et Hirschjässje, üvver dat Plätzje „An der Eiche“, dann besste do. Et jitt „Tagediebe“ (Buch & Design), „Mona Lieschen“ (Kindersaache), de Weetschaff „Im Schnörres“ (et Kölsch 1.60), et Hotel „Hopper“, nen Kiosk un dann dä Klinkerbau vun der Jrundschull Zwirnerstroß. E Finster steit op un Pänz singe vun „Äpel, Nöss un Marzipan“. Un dann kütt dä „Trude Herr-Park“; vun däm Trude hätt ich jän e Fijürche för uns Krepp.

Un jetz et Engk vun dä Tour. Et Bürjerhuus Stollwerck, met Kultur noch un nöcher.

Su, jetz wesst Ehr all met Dreikünningensstroß Bescheid. – Ävver wo woss die Oma noch Bescheid? – Na klor, am Dreikünningenspöözje!

Verzäll mer jet vun Kölle!

Подняться наверх