Читать книгу Żaby - Arystofanes - Страница 3

Wasza Miłość pozwoli coś z tych modnych żartów,

Z których zawsze pękamy od śmiechu w teatrze?

Mów acan37, coć się widzi, lecz przebogi, wara

Z tym: „brzuch boli” wyjeżdżać; to mi żółć porusza!

Ani z innym dowcipem?

Z każdym, byle nie z tym,

Że popuścisz na scenie, jeśli juk nie puścisz…

Cóż to znowu? Rzecz powiem śmieszną do rozpuku…

Mówże śmiało rzecz śmieszną, tylko tego nie mów…

Czegóż to?

Puszczę juki, bo mi się chce bardzo.

Czyż i tego nie mogę rzec, że tobół taki

Dźwigając, zahurkotam, gdy mi go nie zdejmą?

Nie bratku, chyba na to, żebym zwymiotował.

I po cóż tedy noszę cały ten tu bagaż,

Gdy nie mogę nic zrobić takiego, co Frynich

Lub Likis i Ameipsjas38 zwykli zawsze czynić,

Gdy w komediach swych dają pachoła z jukami?

Nie czyń tego, bo zawsze, ilekroć w teatrze

Patrzę na ich pomysły, powracam do domu

Jak gdybym się postarzał o cały rok z nudów!

O trzykroć nieszczęśliwy, o mój biedny grzbiecie!

I gniesz się pod jukami, i stęknąć nie możesz!

Acan jesteś bezczelny, acan mi tu bryka:

Gdy ja, bóg Dionizos, syn dzbana, sam pieszo

Maszeruję z mozołem, trutnia tego szczędząc,

Aby się nie oberwał, ten gałgan kaprysi!

Więc ja niby nie dźwigam?

Co?? Ty dźwigasz, jadąc?

Jadę, lecz dźwigam.

Jakżeż??

Z ogromnym wysiłkiem.

Czy tych sakw, które trzymasz, twój osioł nie dźwiga?

Nie, broń Boże; co niosę, tego on nie dźwiga.

Jakże ty dźwigać możesz, gdyś sam jest dźwigany?

Nie wiem tego, lecz wiedzą o tym moje bary.

Kiedy twierdzisz, że osioł tobie nie pomaga,

Na odwrót chwytaj osła i dźwigaj go teraz!

Biada mi, nieszczęsnemu! Czemużem nie walczył

W bitwie morskiej!39 Zaiste miałbyś ty się z pyszna!

Złaź, obwiesiu! – Więc wreszcie jestem już na miejscu,

Przy podwojach, do których tak wytrwalem dążył.

Hej chłopie, słyszysz, puszczaj!