Читать книгу Светильник жизни - Борис Огнев - Страница 53

Беларусь, мая Радзіма,

Ты заўсёды для мяне —

Маці родная для сына,

Век жыві і век квітней.

Не забуду я ніколі,

Як расказвала ты казку,

Майму сэрцу, маёй волі

З цеплынёй дарыла ласку.

Век я буду чуць табе

Ў кожным лісціку на ветры,

І ў асенняй той журбе.

Век я буду вельмі рад,

Тваім шчасцем абагрэты

Ў зімовы снегапад.

2006