Читать книгу Светильник жизни - Борис Огнев - Страница 60

Пачуцці розныя ў людзей,

Аднак ніколі не знікаюць

Надзея, вера і любоў —

Яны натуры акрыляюць.

Надзея мары ўсе гартуе,

Вядзе да лепшага настрою,

І думкі людзям прапануе,

Каб не здаваліся без бою.

І каб заўжды была надзея,

У душы была б заўжды вясна,

Яна б агнём гарэла ў цемры,

Народы б за сабой вяла.

А вера, што бы ні было,

Ніколі сэрца не кідае,

І не пакіне аднаго,

Заўсёды памяць астаўляе.

Яна таксама, як надзея

Народы за сабой вядзе,

І пешчыць цеплынёю сэрцы,

Каб чулі пра яе ўсе!

Любоў растаплівае сэрцы,

Усяляе ў думкі хараство,

Няма ў свеце гэтым месца,

Дзе б не сустрэлася любоў.

Любоў да родных свет трымае,

І шмат чаго любоў дае:

Яна ўсе душы суцяшае

Ў крыўдзе лютай, у журбе.

І шмат пачуццяў розных ёсць,

Аднак галоўныя адны —

Надзея, вера і любоў,

Пачуцці – крыллі для душы!

2007