Читать книгу Żona bankiera - Cristina Alger - Страница 11

Siedem dni po katastrofie w domu Klausera w Cologny odprawiona została msza pogrzebowa za duszę Matthew Wernera. Annabel nie uczestniczyła w przygotowaniach; wszelką logistyką zajął się Julian. Jonas Klauser zaprosił wszystkich pracowników banku i ich najważniejszych klientów. Elsa Klauser zamówiła kwiaty, przygotowała program i catering na przyjęcie dla gości. Nad ranem tego dnia znów padał śnieg i cała posiadłość Klausera była pokryta białym puchem. Później niebo było szare i czyste, jednak wieczorem spodziewano się kolejnej burzy śnieżnej. Nad odległymi górami gromadziły się już ciemne chmury. Annabel wpatrywała się w nie, kiedy ojciec Moreau, ksiądz, którego poznała zaledwie dzień wcześniej, wygłaszał mowę pogrzebową. Mówił dużo o Bogu i bardzo mało o jej mężu. Annabel szybko przestała go słuchać. Cała sytuacja wydawała się jej nierealna, miała wrażenie, że nie uczestniczy w prawdziwym nabożeństwie, ale po prostu ogląda film o mszy pogrzebowej mężczyzny, którego poślubiła zaledwie przed czterema laty. Ludzie wokół niej płakali, ona jednak czuła dziwne kojące otępienie.