Читать книгу Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni - Страница 17

Nasiria â Pas darke

Sistemi i regjistrimit lÃ«shoi dy herÃ« biip dhe u riaktivizua. ZÃ«ri i profesoreshÃ«s doli i riprodhuar nga altoparlanti i vogÃ«l brenda makinÃ«s. Â«Besoj se Ã«shtÃ« ora pÃ«r tâu larguar, Xhek. NesÃ«r nÃ« mÃ«ngjes, do mÃ« duhet qÃ« tÃ« ngrihem herÃ«t pÃ«r tÃ« vazhduar me gÃ«rmimet.Â»

Â«NÃ« rregullÂ» iu pÃ«rgjigj koloneli. Â«Po shkoj tÃ« falenderoj guzhinierin dhe pastaj ikim.Â»

Â«Pash zotinÂ» thirri i holli. Â«PÃ«r fajin tÃ«nd kemi humbur pjesÃ«n mÃ« tÃ« mirÃ«. Â»

Â«Ec pra, nuk e bÃ«ra aspak me qÃ«llimÂ» u justifikua i shÃ«ndoshi. Â«Do mund tÃ« themi gjithnjÃ« se pati njÃ« mosfunksionim tÃ« sistemit dhe se njÃ« pjesÃ« tÃ« bisedÃ«s nuk arritÃ«m ta regjistronim.Â»

Â«MÃ« bie gjithmonÃ« mua qÃ« tÃ« tÃ« mbroj prapanicÃ«nÂ» pohoi tjetri.

Â«Do tÃ« ta dÃ«mshpÃ«rblej. Kam tani njÃ« plan pÃ«r tÃ« futur duart tek palmtopi i profesoreshÃ«s sonÃ«.Â» Vuri hundÃ«n midis gishtit tÃ« madh dhe atij tregues, dhe mÃ« pas tha Â«Do tÃ« hyj sonte natÃ«n nÃ« dhomÃ«n e saj dhe do tÃ« kopjojmÃ« gjithÃ« tÃ« dhÃ«nat pa na vÃ«nÃ« re.Â»

Â«Dhe Ã§farÃ« do bÃ«jmÃ« pÃ«r tÃ« mos ta zgjuar, do tâi kÃ«ndojmÃ« njÃ« ninullÃ«?Â»

Â«Mos u merakos miku im. Kam njÃ« as nÃ« dorÃ«Â» dhe i shkeli syrin.

NdÃ«rkohÃ«, brenda restorantit, Xheku dhe Elisa po pÃ«rgatiteshin qÃ« tÃ« dilnin. Koloneli ndezi komunikuesin portabÃ«l dhe kontaktoi me rojen e sigurisÃ« duke i thÃ«nÃ« Â«Jemi duke dalÃ«.Â»

Â«KÃ«tu jashtÃ«, gjithÃ§ka Ã«shtÃ« e qetÃ«, kolonelÂ» u pÃ«rgjigj njÃ« zÃ« te kufja.

PÃ«r tÃ« bÃ«rÃ« kujdes, koloneli hapi derÃ«n tej e tej dhe kqyri pÃ«rjashta me vÃ«mendje. JashtÃ« afÃ«r makinÃ«s, mÃ« kÃ«mbÃ« qÃ«ndronte ende ushtaraku qÃ« kishte shoqÃ«ruar ElisÃ«n.

Â«Mund tÃ« largohesh djaloshÂ» urdhÃ«roi koloneli. Â«ProfesoreshÃ«n po e shoqÃ«roj unÃ«.Â»

Ushtari u vu nÃ« para marsh, pÃ«rshÃ«ndeti ushatarakisht dhe, duke folur diÃ§ka tek komunikuesi, u zhduk nÃ«pÃ«r natÃ«.

Â«Ishte njÃ« mbrÃ«mje e mrekullueshme, XhekÂ» tha Elisa duke dalÃ«. Mori frymÃ« thellÃ« nÃ« ajrin e freskÃ«t tÃ« natÃ«s dhe shtoi Â«Me tÃ« vÃ«rtetÃ« qÃ« kishte shumÃ« kohÃ« qÃ« nuk kaloja njÃ« mbrÃ«mje tÃ« tillÃ«. Faleminderit vÃ«rtetÂ» dhe nxori nÃ« dukje njÃ« prej atyre buzÃ«qeshjeve tÃ« mrekullueshme tÃ« saja.

Â«Hajde, nuk ka ende shumÃ« siguri qÃ« tÃ« qÃ«ndrosh kÃ«tu jashtÃ«Â» dhe duke u shprehur kÃ«shtu, i hapi derÃ«n dhe e ndihmoi qÃ« tÃ« hipte.

Makina e madhe nÃ« ngjyrÃ« tÃ« errÃ«t, me kolonelin qÃ« e ngiste, u nis me shpejtÃ«si, duke lÃ«nÃ« pas saj njÃ« re tÃ« madhe pluhuri.

Â«Edhe unÃ« u ndjeva shumÃ« mirÃ«. Nuk e kisha menduar kurrÃ« se njÃ« mbrÃ«mje me njÃ« âprofesoreshÃ« plot shkencÃ«â mund tÃ« ishte kaq zbavitÃ«se.Â»

Â«Plot shkencÃ«? KÃ«shtu mÃ« quan?Â» dhe u rrotullua nga ana tjetÃ«r duke u shtirÃ« si e fyer.

Â«Plot shkencÃ« po e po, por edhe shumÃ« simpatike, inteligjente, dhe padyshim seksi.Â» Duke parÃ« se ajo po vÃ«shtronte pÃ«rjashta, pÃ«rfitoi pÃ«r tâi pÃ«rkÃ«dhelur butÃ«sisht flokÃ«t mbrapa zverkut.

Prekja i provokoi njÃ« varg drithÃ«rimash kÃ«naqÃ«sie nÃ« gjithÃ« shpinÃ«n. Nuk mund tÃ« thyhej kaq shpejt. Por, eksitimi i saj shtohej gjithnjÃ« e mÃ« tepÃ«r. Vendosi tÃ« mos thoshte gjÃ« dhe shijoi atÃ« masazh tÃ« vogÃ«l, tÃ« kÃ«ndshÃ«m. Xheku, i nxitur nga mungesa e reagimeve karshi gjestit tÃ« tij, vazhdoi pÃ«r pak qÃ« tâi pÃ«rkÃ«dhekte flokÃ«t e gjatÃ«. Papritmas, filloi qÃ« tâi rrÃ«shqiste dorÃ«n, fillimisht mbi supin e saj, pastaj nÃ« krah dhe nÃ« fund gjithnjÃ« e mÃ« poshtÃ«, deri sa tâi Ã§ikte butÃ«sisht gishtat. Ajo, gjithnjÃ« duke ndenjur e pÃ«rqendruar nga dritarja, i kapi dorÃ«n dhe ia shtrÃ«ngoi me vendosmÃ«ri. Ishte njÃ« dorÃ« e madhe dhe e fortÃ«. Ai kontakt i jepte tepÃ«r siguri.

Jo shumÃ« larg, njÃ« makinÃ« tjetÃ«r po i vÃ«zhgonte ata tÃ« dy, duke u pÃ«rpjekur tÃ« shkÃ«puste ndonjÃ« dialog tjetÃ«r interesant.

Â«Ato dhjetÃ« dollarÃ«t besoj se janÃ« duke ndryshuar destinacion, plakoÂ» tha trashaluqi. Â«Tani po e Ã§on nÃ« hotel, ajo do ta lÃ«rÃ« qÃ« tÃ« ngjitet pÃ«r tÃ« pirÃ« diÃ§ka, dhe ja ku mbaroi.Â»

Â«Lutem qÃ« mos tÃ« pÃ«rfundojÃ« kÃ«shtu, pasi dua vÃ«rtet qÃ« tÃ« shoh sesi mund tâi kopjojmÃ« tÃ« dhÃ«nat e palmtopit. Â»

Â«Ãa tersi, nuk e kisha menduar fare.Â»

Â«Ti nuk mendon kurrÃ« pÃ«r gjÃ« tjetÃ«r pÃ«rveÃ§se mundÃ«sisÃ« pÃ«r tâi Ã§uar gjÃ«rat drejt e nÃ« stomakun tÃ«nd pa fund.Â»

Â«Ec tani, mos u largo shumÃ« Â» tha ai i shÃ«ndoshi, duke e injoruar provokimin. Â«Nuk do doja ta humbja sinjalin edhe njÃ« herÃ« tjetÃ«r.Â»

MbetÃ«n pÃ«r pak Ã§aste dorÃ« mÃ« dorÃ«, pa thÃ«nÃ« asgjÃ«. TÃ« dy me vÃ«shtrimin e ngulur pÃ«rtej xhamit tÃ« parÃ« tÃ« makinÃ«s. Po i afroheshin gjithnjÃ« e mÃ« shumÃ« hotelit dhe Xheku ndihej aq i sikletosur. Natyrisht qÃ« nuk ishte hera e parÃ« qÃ« dilte me njÃ« vajzÃ« por, atÃ« mbrÃ«mje ndjeu tâi rishfaqej gjithÃ« ndrojtja qÃ« e kishte torturuar qÃ« nÃ« rini dhe qÃ« mendonte se tashmÃ« qe kapÃ«rcyer. Ai kontakt aq i gjatÃ« thuajse e kishte paralizuar. Ndoshta do tÃ« duhej tÃ« thoshte diÃ§ka pÃ«r tÃ« thyer atÃ« heshtje tÃ« sikletshme por, duke u druajtur nga Ã§farÃ«dolloj fjale qÃ« mund tÃ« shkatÃ«rronte atÃ« moment magjik, vendosi ta shtynte pÃ«r mÃ« vonÃ«.

Falenderoi faktin qÃ« makina kishte kamje automatike, pasi nÃ« rast tÃ« kundÃ«rt do tÃ« kishte qenÃ« i detyruar tâia lÃ«shonte dorÃ«n asaj vetÃ«m pÃ«r tÃ« ndÃ«rruar marshin, dhe mÃ« pas vazhdoi tÃ« ngiste makinÃ«n nÃ«pÃ«r natÃ«.

NdÃ«rsa ElisÃ«s, po i vinin nÃ« mend, njÃ« nga njÃ«, tÃ« gjithÃ« âburrat e presupozuar nÃ« jetÃ«n e sajâ. Disa histori, shumÃ« Ã«ndrra, projekte, gÃ«zime dhe lumturi por, nÃ« fund, gjithmonÃ« shumÃ« zhgÃ«njim, dÃ«shtim dhe dhimbje. Dukej sikur fati kishte vendosur tashmÃ« gjithÃ§ka pÃ«r tÃ«. I ishte shÃ«nuar njÃ« rrugÃ« sigurisht plot me kÃ«naqÃ«si dhe vlerÃ«sime nÃ« nivel profesional, por nÃ« tÃ« cilÃ«n dukej se nuk ishte parashikuar tÃ« kishte ndonjÃ« burrÃ« pÃ«r ta shoqÃ«ruar nÃ« krah. TanimÃ« ishte aty, nÃ« njÃ« vend tÃ« huaj, ndÃ«rkohÃ« qÃ« udhÃ«tonte nÃ«pÃ«r natÃ«, dorÃ« mÃ« dorÃ«, me njÃ« burrÃ« tÃ« cilin deri dje e konsideronte si njÃ« pengesÃ« pÃ«r planet e saj, por qÃ« nÃ« fakt po i ngjallte shumÃ« ndjenjÃ« dhe afeksion. MÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ« pyeti veten se Ã§farÃ« duhej tÃ« bÃ«nte.

Â«GjithÃ§ka nÃ« rregull?Â» pyeti Xheku i merakosur, duke parÃ« sytÃ« e saj qÃ« po bÃ«heshin gjithnjÃ« e mÃ« tÃ« shndritshÃ«m.

Подняться наверх

Читать книгу Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni - Страница 17

Nasiria â Pas darke

Nasiria â Pas darke